essay writing about jhansi lakshmi bai in telugu

రాణి లక్ష్మీ బాయ్ జీవిత చరిత్ర – Rani Lakshmi bai Biography in Telugu

రాణి లక్ష్మి బాయ్ భారత దేశం లోని ఝాన్సీ రాజ్యానికి చెందిన రాణి మరియు మహారాజ గంగాధర్ రావు యొక్క భార్య. మహారాజు చనిపోయిన తరవాత లక్ష్మి బాయ్ ఝాన్సీ రాణి గా రాజ్యాన్ని పాలించారు.

బ్రిటిష్ రాజ్యానికి లొంగకూడదు అని తమకు స్వాతంత్రం కావాలని యుద్ధం చేసి తీవ్రంగా గాయపడి చనిపోయారు.

Table of Contents

రాణి లక్ష్మిబాయ్ 19 నవంబర్ 1828 వ సంవత్సరంలో వారణాసి లో మోరోపంత్ తాంబే మరియు బఘీరతి సప్రె అనే దంపతులకు జన్మించారు. రాణి పుట్టినప్పుడు మణికర్ణికా తాంబే అని పేరు పెట్టారు, ముద్దు గా మను (manu) అని పిలిచే వారు. 

లక్ష్మి బాయ్ మరాఠీ కర్హడే బ్రాహ్మణ కుటుంబానికి చెందిన వారు, వీరి తల్లి తండ్రులు మహారాష్ట్ర కు చెందిన వారు. నాలుగు సంవత్సరాల వయస్సులోనే లక్షి బాయ్ అమ్మ చనిపోయింది. తండ్రి అప్పటి రాజు అయిన పేష్వా బాజీ రావు 2 వద్ద పనిచేసేవారు. 

లక్ష్మి బాయ్  యొక్క బాల్యం ఇతర పిల్లల కంటే కాస్త బిన్నంగా ఉండేది. ఇంటి దగ్గరే చదవటం మరియు రాయటం నేర్చుకున్నారు. చదువు తో పాటు గుర్రపు సవారీ, కత్తి సాము లాంటి విద్యలను కూడా నేర్చుకున్నారు. 

ఝాన్సీ రాణి :

మే 1847 వ సంవత్సరంలో ఝాన్సీ యొక్క మహారాజు గంగాధర్ రావు నేవల్కర్ తో పెళ్లి చేసుకున్నారు. పెళ్లి తరవాత తన పేరును మణికర్ణికా నుంచి లక్ష్మీబాయి గా మార్చటం జరిగింది. మహారాష్ట్ర లో పెళ్లి తర్వాత ఆడవారి పేరు మార్చే ఆచారం ప్రకారం హిందూ దేవత పేరు మీద లక్ష్మి బాయ్ అని పేరు పెట్టడం జరిగింది.

1851 సంవత్సరంలో లక్ష్మీబాయి మరియు గంగాధర్ దంపతులకు ఒక కుమారుడు పుట్టడం జరిగింది. ఈ కుమారుడికి దామోదర్ రావు అని పేరు పెట్టారు. దురదృష్ట వశాత్తు కేవలం 4 నెలల వ్యవధి లోనే దామోదర్ రావు చనిపోయాడు. 

మహారాజు చనిపోయే ముందు తన కజిన్ యొక్క కుమారుడు ఆనంద్ రావు ను దత్తత తీసుకున్నారు. మహారాజు అనారోగ్యం కారణంగా చనిపోయే ముందు తన కుమారుడిని దామోదర్ రావు గా నామకరణం చేసారు. తన కుమారుడిని గౌరవంగా చూసుకోవాలి అని, తాను చనిపోయిన తరవాత తన రాజ్యం లక్ష్మిబాయ్ కి చెందుతుందని చెప్పారు.

బ్రిటిష్ రాజ్యం లోని ఉన్న నియమాల ప్రకారం ఏదైనా రాజ్యం యొక్క రాజు మగ సంతానం లేకుండా చనిపోతే ఆ రాజ్యం రాజు కి చెందదు. ఈ విషయం విన్న తరవాత లక్ష్మిబాయ్ ” నేను నా ఝాన్సీ రాజ్యాన్ని అప్పగించను” అని చెప్పారు.  

బ్రిటిష్ రాజ్యం తో యుద్ధం :

బ్రిటిష్ రాజ్యం లో తుపాకుల గోలీలలపై పంది మరియు గోవుల మాంసం పూయటం తో  హిందువుల మరియు ముస్లిం ల మనోభావాలను దెబ్బ తీస్తున్నారని తిరుగుబాటు మొదలయ్యింది.

ఝాన్సీ రాణి మొదట బ్రిటిష్ రాజ్యం తో యుద్ధం వద్దు అనుకున్నారు కానీ తిరుగుబాటు దారులు ఝాన్సీ ను ఆక్రమించి అక్కడున్న సంపదను దోచుకున్నారు. దోచుకోవటమే కాకుండా దాదాపు 60 దాకా యూరోపియన్ ఆఫీసర్ లను వారి భార్య పిల్లలను చంపారు.

ఈ విషయం ఝాన్సీ రాణి బ్రిటిష్ అధికురాలకు తెలియ జేయగా తాము వచ్చే వరకు అక్కడి పరిస్తుతులను చూసుకోమని చెప్పారు.  

ఈ దాడి తరవాత సమీపంలో ఉన్న కొన్ని రాజ్యాలు ఝాన్సీ పై దాడి చేయాలని వచ్చారు. ఝాన్సీ రాణి తమకు సహాయం చేయమని బ్రిటిష్ అధికురాలతో కోరగా  తిరుగుబాటు దారులు చేసిన దాడి లో లక్ష్మి బాయ్ హస్తం ఉందని తెలిసి ఝాన్సీ రానికి సహాయం చేయలేదు. 

ఝాన్సీ రాణి మాత్రం ఏ మాత్రం భయపడకుండా ఆ వచ్చిన సైన్యాలను తిప్పి కొట్టారు. మరోవైపు బ్రిటిష్ వారు పంపిస్తామని చెప్పిన సైన్యం కూడా రానందుకు ఝాన్సీ రాణి సహచరులు ఇక తాము స్వాతంత్రం కోసం పోరాడాలని నిశ్ఛయించుకున్నారు.

Hugh Rose అనే బ్రిటిష్ అధికారి ఝాన్సీ కి సైన్యం తో రాగా అక్కడి ప్రజలు తమకు బ్రిటిష్ పాలన నుంచి విముక్తి కావాలని కోరారు.

1958  సంవత్సరంలో  బ్రిటిష్ వారికి మరియు ఝాన్సీ రాణి కి మధ్య యుద్ధం జరిగింది. ఝాన్సీ లో పరిస్థితులు చేయి జారటంతో అక్కడి నుంచి తన కుమారుడిని తీసుకొని కల్పి కి వెళ్లారు.

కల్పి లో కూడా ఝాన్సీ రాణి కి ఓటమిని చూడాల్సి వచ్చింది, అక్కడినుంచి రాణి యొక్క సేన  గ్వాలియర్ కి చేరుకున్నారు.

గ్వాలియర్ లో జరిగిన యుద్ధంలో ఝాన్సీ రాణి వీరత్వం తో పోరాడి తీవ్రంగా గాయపడి చనిపోయారు. తన శరీరాన్ని బ్రిటిష్ వారికి ఇవ్వకూడదు అని చెప్పటం తో అక్కడి ప్రజలు ఝాన్సీ రాణి శవాన్ని దహనం చేసారు.

ఈ మొత్తం యుద్ధం లో ఝాన్సీ రాణి  కుమారుడు బతుకుతారు కానీ అక్కడి నుంచి దూరంగా వెళ్లి బతుకుతారు.      

Source: Rani of Jhansi – Wikipedia             

Leave a Comment Cancel reply

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

• టీవీ-సీరియల్స్

• Privacy Policy

Ntv Exclusive Interview With Modi : తెలుగు మీడియా చరిత్రలోనే సంచలనం.. ఎన్టీవీతో ప్రధాని మోడీ ఇంటర్వ్యూ.. ఎప్పుడంటే?

డల్లాస్ లో అంబరాన్ని అంటిన సుస్వర మ్యూజిక్ అకాడమీ 21వ వార్షిక సంబరాలు...

YS Jagan-Bonda Uma : జగన్ మీద రాళ్ళ దాడి కేసు .. బొండా ఉమ మీదకి తోస్తున్నారా ?

CM Ramesh – Raghuramakrihnamraju : రఘురామకృష్ణరాజు పనికిమాలినోడు సీఎం రమేష్ సీరియస్ వ్యాఖ్యలు..!!

Cyber Crime : సైబర్ మోసాలు , లోన్ apps వేధింపులకి గురి అవుతున్న వాళ్లకి best solution ఇదే

NTR: 1000 కార్లతో రాజమండ్రి సెంట్రల్ జైలుకి చంద్రబాబుని చూడటానికి బయలుదేరిన ఎన్టీఆర్ వీడియో..!!

Chandrababu: టీడీపీ అభిమానులకు గుడ్ న్యూస్ విడుదల కాబోతున్న చంద్రబాబు నాయుడు…!!

Kodali Nani YS Jagan: కొడాలి నాని పై సీఎం జగన్ కి ఉన్న ప్రత్యేకమైన అభిమానం స్పెషల్ వీడియో..!!

People Media Factory : పీపుల్ మీడియా ఫ్యాక్టరీపై దర్శకుడు విఎన్ ఆదిత్య ఆగ్రహం.. కారణం తెలిస్తే షాకే..

In the Belly of a Tiger : “In the Belly of a Tiger” Review

Mahesh Babu: సీనియర్ హీరోకి ఫోన్ చేసి బతిమిలాడిన మహేష్ బాబు వీడియో వైరల్..!!

Mahesh Babu: ప్రపంచంలోని అత్యంత ఖరీదైన గుర్రాన్ని కొనుగోలు చేసిన మహేష్ బాబు వీడియో..!!

Mahesh Babu: మహేష్ బాబు పై రమ్యకృష్ణ కీలక వ్యాఖ్యలు వీడియో..!!

Hyper Aadi : జబర్దస్త్ టీవీ షో తో హైపర్ ఆది ఎంత సంపాదించాడో తెలుసా !

Balakrishna: ” నువ్వేంటి వచ్చేది బొంగు… నేనే రానివ్వను నా షో కి ” రోజా కి బాలయ్య మాస్ కౌంటర్ ! 

Bigg Boss : BREAKING : స్టార్ మా సంచలన నిర్ణయం – బిగ్ బాస్ మూసేస్తున్నారు ? next సీజన్ ఉండదు ?

Sreemukhi – Anchor Pradeep : ఓ మై గాడ్ .. యాంకర్ ప్రదీప్ తో యాంకర్ శ్రీముఖి పెళ్లి ?

Inaya : ఇనయ బాస్ ఇక్కడ ఇనయ ఆ మాత్రం ఉంటది..!

Joint Pains: నడుం నొప్పి, ఎముకల బలహీనతతో నడవలేని స్థితిలో ఉన్న వారిని సైతం పరుగెత్తించే దివ్య ఔషధం..!!

Hairfall: ఇంటిలోనే జుట్టు సమస్యలు పరిష్కరించుకునే చక్కటి సింపుల్ హోమ్ రెమిడి వీడియో..!!

Anemia: భారతదేశ మహిళలు అనీమియా గురించి ఎక్కువగా తెలుసుకోవలసిన విషయాల వీడియో..!!

Weight Loss: ఈ యోగ ఆసనాలు వేస్తే మూడో రోజే పొట్ట కరిగిపోవడం ఖాయం స్పెషల్ వీడియో..!!

Weight Loss: దాల్చినచెక్క ముక్కని రాత్రి 1 గ్లాసుతాగితే 90కిలోలు ఉన్నవాళ్లు 50కివస్తారు..!!

Numorology: ‘S’ అక్షరం గల వారికి 2024 లో జరగబోయేది ఇదే..!!

Hyderabad: హైదరాబాద్ లో.. పూజగదికి సంబంధించిన వస్తువులు హోల్ సేల్ ధరలకే అడ్రస్ ఎక్కడంటే..!!

Finger Nails: మీ గోళ్లను కత్తిరించి దీని మొదట్లో ఉంచండి ప్రపంచం మీరు చెప్పినట్లు నాట్యం చేస్తుంది..!!

Kartika Pournami: కార్తీక పౌర్ణమి స్నానం చేసే నీటిలో ఈ ఒక్కటి వేసుకొని చేస్తే చాలు..!!

Happy Kartika Pournami: కార్తీక పౌర్ణమి రహస్యంగా ఒక రూపాయి బిళ్ళను ఇక్కడ ఉంచండి చాలు

Jhansi Lakshmi Bhai : చరిత్ర నిజాలు : ఝాన్సీ లక్ష్మీ బాయి జీవితం లో మనకి తెలియని కోణం !!

Jhansi Lakshmi Bhai : మణికర్ణిక :

వీర వనితగ ప్రసిద్ధి చెందిన ఝాన్సీ లక్ష్మీబాయి అసలు పేరు మణికర్ణిక. ఈమె నవంబరు 19 1828వ సంవత్సరము లో విక్రమ నామ సంవత్సరం బహుళ చతుర్దశి నాడు వారణాసిలో జన్మించింది. ఆమె తల్లి భాగీరథీబాయి,తండ్రి మోరోపంత్ తాంబే. వీరిది సాంప్రదాయ బ్రాహ్మణ కుటుంబం. ఆమె తల్లి చాలా తెలివైనది మరియు గొప్ప ఆధ్యాత్మిక శక్తి కలది. రాణి అసలు పేరు మణికర్ణిక అయినప్పటికీ ఆమె ను ముద్దుగా మను అని పిలుచుకునేవారు. ఆమె తల్లి మనుకి నాలుగేళ్లు నిండకుండానే మరణించింది. దాంతో ఆమె బాగోగులు చూసుకోవాలిసిన బాధ్యత తండ్రి తీసుకోవలసి వచ్చింది. కత్తిసాము చేయడం , గుర్రపుస్వారీ, తుపాకీ పేల్చడం వంటివి అంటే మనూకు చాలా ఇష్టం గా ఉండేది . ఖడ్గం చేతబట్టి , కళ్ళెం బిగించి గాలి విసురుకు ఉవ్వెత్తుగా ఎగిసి పడే కేశాలతో గుర్రపు స్వారీ చేస్తూ దూసుకుపోయేది.

Jhansi Lakshmi Bhai : వివాహం ,సంతానం

1842 లో ఝాన్సీ పట్టణానికి రాజైన గంగాధరరావు నెవల్కార్ తో మను కి వివాహం జరిగేనాటికి ఆమెకి 13 సంవత్సరాలు.దాంతో ఒక పేద బ్రాహ్మణ బాలిక ఝాన్సీ రాణి లక్ష్మీబాయిగా మారిపోయింది. ఝాన్సీ ఉత్తరప్రదేశ్లో ఒక జిల్లా కేంద్ర పట్టణం. ఈ వివాహం తో ఆమె ఝాన్సీ పట్టణానికి మహారాణి కావడం అనేది జరిగింది. అప్పుడున్న ఆచారాల ప్రకారం మహారాణి అయిన తర్వాత ఆమె పేరు లక్ష్మీబాయి గా మారింది. 1851లో లక్ష్మీబాయి మగ బిడ్డ ను ప్రసవించింది. కానీ ఆ పిల్లవాడు నాలుగు నెలల వయసులో మరణించడం జరిగింది. 1853 లో లక్ష్మీబాయి భర్త అయిన గంగాధర రావుకు తీవ్ర అస్వస్థత కారణంగా వేరే బిడ్డను దత్తత తీసుకోవాల్సిందిగా అందరూ సలహా ఇచ్చారు. ఆ సూచన మేరకు గంగాధర రావు దూరపు బంధువైన వాసుదేవ నేవల్కర్ కొడుకైన దామోదర్ రావు అనే పిల్లవాడిని ఆయనమరణించడానికి కేవలం ఒక్క రోజు ముందు దత్తత తీసుకోవడం అనేది జరిగింది. నవంబర్ 21వ తేదీ 1853 న గంగాధరరావు మరణించారు. ఆ పరిస్థితుల్లో రాజ్యపు బాధ్యత లక్ష్మీబాయి పై పడింది.

లక్ష్మీబాయి ప్రతిజ్ఞ:

గంగాధరరావు,లక్ష్మీబాయి దంపతులు దత్తత తీసుకునే సమయానికి భారత గవర్నర్ జనరల్ గా డల్హౌసీ ఉన్నాడు. హిందూ సాంప్రదాయం ప్రకారం ఝాన్సీ పట్టణానికి దామోదర్ రావు వారసుడు కావల్సి ఉన్నా బ్రిటీష్ ప్రభుత్వం దామోదర్ రావు గంగాధరరావు కి రక్త సంబంధం కానందువల్ల, దత్త తీసుకోవడం వలన , లార్డ్ డెల్ హౌసి, సిద్ధాంతం ప్రకారం దామోదర్ రావు సింహాసనాన్ని పొందే అధికారం లేదని నిరాకరించారు . అప్పుడు లక్ష్మీ బాయి ఈస్ట్ ఇండియా కంపెనీ కి చెందిన ఒక లాయర్ అయిన రాబర్ట్ ఎల్లిస్ తో సంప్రదింపులు జరిపి లండన్ కోర్టులో దావా వేయడం జరిగింది. ఆ లాయర్ కేసును బాగా వాదించినా ప్రయోజనం లేకపోయింది. ఆ కేసును కోర్టు కొట్టివేసింది. అప్పటినుండి ఆంగ్లేయులకు రాణి లక్ష్మీ బాయి మీద కక్ష పెంచుకుని వారి రాజాభరణాలు స్వాధీనం పరచుకోవడం తో పాటు.. మార్చి 1854 లో రాజు ఋణ పడి ఉన్న 60 వేల రూపాయలు ఆమెకు లభించే పెన్షన్ నుంచి తీసుకోవడం తో పాటు ఆమె తక్షణం ఝాన్సీ పట్టణాన్ని విడిచి వెళ్లిపోవాల్సిందిగా ఆదేశించారు. కానీ రాణి మాత్రం అందుకు ఒప్పుకోక పోగా.. తాను ఝాన్సీ పట్టణాన్ని విడిచి ఎట్టి పరిస్థితుల్లో వెళ్ళేది లేదని ప్రతిజ్ఞ చేసింది.

స్త్రీ లకు సైతం యుద్ధ శిక్షణ :

రాణి లక్ష్మీ బాబాయ్ ఝాన్సీ ని బ్రిటిష్ వారికీ దక్కకూడదు అని సంకల్పించుకుని… ఆమె తన సైన్యాన్ని బలపరచుకోవడం తో పాటు తమకు తాముగా ముందుకు వచ్చిన వాళ్ళ కు శిక్షణ ఇచ్చి ఒక సేన గా తయారుచేసింది. స్త్రీ లకు సైతం యుద్ధ శిక్షణ ఇవ్వడం జరిగింది. యుద్ధ వీరులైన గులాం గౌస్ ఖాన్ , దివాన్ రఘునాథ్ లాల భు బక్షి,దోస్త్ ఖాన్, ఖుదాబక్ష్,, మోతీ బాయ్ , సుందర్-ముందర్ , ఖాసిం బాయి, సింగ్, మరియు దీవాన్ జవహర్ సింగ్ వంటి వారు రాణి లక్ష్మీ బాయ్ బలగంలో ఉన్నారు.ఝాన్సీ లో ఈ విధమైన పరిస్థితులు ఉండగానే , 10,మే1857లో మీరట్ లో భారత సిపాయిల తిరుగుబాటు మొదలైంది. బ్రిటిష్ వారికి వ్యతిరేకంగా ఇది మొదటి తిరుగుబాటు గా నిలిచింది అని చెప్పవచ్చు. పందులంటే ముస్లిమ్స్ కి ద్వేషం, హిందువులకు ఆవు లు పవిత్రమైనవి అని తెలిసి కూడా, వాళ్ళు యుద్ధంలో తుపాకీ గుండు తగలకుండా వేసుకునే కవచాలకు మరియు వాళ్ళు వాడే తుపాకీలకు పందుల మరియు ఆవుల కొవ్వుని పూసి బ్రిటిష్ అధికారులు వాటిని వాడవల్సిందిగా బలవంత పరిచి,ఎవరైతే వినలేదో ఎదురు తిరిగారో వారికి శిక్షలు వేయడం మొదలుపెట్టారు. ఆ తిరుగుబాటు జరిగే సమయంలో చాలా మంది బ్రిటిష్ ప్రజలు, మహిళలు,పిల్లలు సిపాయిల చేతిలో అంతమొందించబడ్డారు. ఆ సమయం లో బ్రిటిష్ వాళ్ళు ఈ తిరుగుబాటును త్వరగా అణిచివేయాలని నిర్ణయంచుకుంటారు.

లక్ష్మి బాయి తెగువ:

మే 1857,లో భారత దేశంలో కలవరం ప్రాకడం ప్రారంభం కాబడింది. ఉత్తర ఖండంలో మొదటి భారత స్వాతంత్ర్య యుద్ధం మొదలైన ఈ క్లిష్ట పరిస్థితులలో,బ్రిటిష్ వాళ్ళు వాళ్ళ దృష్టిని వేరే ప్రాంతంలో పెట్టవలసిందిగా ఆదేశాలు రావడంతో, ఝాన్సీ ని ,లక్ష్మీబాయి, గురించి పెద్దగా పట్టించుకోలేదు.ఆ సమయం లో ఝాన్సీ, ఝాన్సీ రాణి ఆధీనంలో నే ఉండటం జరిగింది. ఆ సమయాన్ని తనకు అనుకూలంగా మార్చుకుని, తన చాతుర్యంతో ఝాన్సీ రాణి యుద్ధానికి కావలసిన సేవలను సమర్ధవంతంగా తయారు చేసుకుంది. ఆమె యుద్ధ వీరులతో కలిసి బ్రిటిష్ వారికీ లొంగ కూడదని నిర్ణయించుకొంది. యుద్ధ సమయం లో ఝాన్సీ మహిళా సైన్యం కూడా యుద్ధ సామగ్రిని మరియు ఆహారాన్ని సిపాయిలకు అందించేవారు .

బిడ్డను వీపున కట్టుకుని:

ఆమె తన బలగాలతో బ్రిటిష్ కి వ్యతిరేకంగా చాలా భయంకరంగా యుద్ధం చేసింది. ఝాన్సీ కి స్వేచ్చ కలిగించడం తో పాటు లక్ష్మిబాయి ని స్వతంత్రుపరురాలు గా చేయడం కోసం తిరుగుబాటు దార్ల నాయకుడైన తాత్యా తోపే ఆధ్వర్యములో 20,000 మంది సైన్యం పంపబడింది ఆమెకి సహాయం గా పంపబడింది. మార్చి 31 లో బ్రిటిష్ వాళ్ళ దగ్గర 1,540 సిపాయిలు మాత్రమే ఉన్నాకాని , ఏ శిక్షణ లేని వాళ్ళ కంటే వాళ్ళు చాలా శిక్షణ పొందినవారు, మరియు క్రమశిక్షణ కలిగిన వారు కావడంతో ,బ్రిటిష్ వాళ్ళు ఆక్రమణ మొదలు పెట్టింది. ఈ అనుభవం లేని సిపాయిలు పారిపోయారు. దీంతో లక్ష్మీబాయి బలగాలు బలహీనమవడంతో మూడు రోజుల తర్వాత బ్రిటిష్ వాళ్ళు నగర గోడలు బద్దలు కొట్టుకుని నగరాన్ని ఆక్రమించారు. అప్పుడు లక్ష్మి బాయి పురుష అవతారం లో, తన బిడ్డను వీపున కట్టుకుని వారి కంటపడకుండా పారిపోయింది. కల్పి అనే ప్రదేశానికి చేరుకుని తాంతియా తోపే అనే విప్లవకారుణ్ణి కలుసుకుంది.

రాణి ఆఖరి కోరిక :

లక్ష్మిబాయి చిన్నవాడు అయిన తన కొడుకు దామోదర్ రావు, తన బలగాలతో కలిసి కల్పి కి పారిపోయి తాంతియా తోపే ఉండే తిరుగుబాటు దారులతో చేరింది లక్ష్మీబాయి తాంతియా తోపే గ్వాలియర్ కు వెళ్లి తమ తిరుగుబాటు బలగాలను ఒక్కటిగా చేసి గ్వాలియర్ మహారాజ సైన్యాన్ని ఓడించి తమ బలగాలతో వాళ్ళను పూర్తిగా నశించి పోయేలా చేయడం తో పాటు వాళ్ళు కపటోపాయము తో గ్వాలియర్ కోటను ఆక్రమించుకున్నారు. కానీ,1858 జూన్ 17,లో రెండో రోజు జరిగిన యుద్ధంలో రాణి మరణించింది. ఆమె మరణానికి కారణమైన పరిస్థితుల మీద చాలా వాదనలున్నాయి. అయితే ఆమె మరణానికి ముందు జరిగిన ఒక సంఘటన తప్పక తెలుసుకోవాల్సి ఉంది.. ఆమె మరణానికి ముందు అక్కడ ఉన్నవారి తో ఈ విధం గా చెప్పింది. ఒకవేళ నేను మరణిస్తే నా కుమారుడు ఆనంద రావు జీవితాన్ని నా జీవితం కంటే విలువైనది గా పరిగణించి అతనిని జాగ్రత్తగా పెంచి పెద్ద చేయాలి.” నేను మరణించిన తర్వాత నా శవం విధర్మీయుల చేతుల్లో పడకూడదు అని కూడా ఆమె కోరింది.

వీర పోరాటం:

బ్రిటిష్ వారి వద్ద సైనిక శక్తిఎక్కువగా ఉండడం వలన మన దేశ విప్లవకారుల సైన్యం వారి ముందు నశించిపోయింది. ఆ సమయం లో రాణికి తప్పించుకుని పోవడం తప్ప మరొక మార్గం లేదు. ఆ సమయంలో ఆమె ముందుకు దూకింది. ఆంగ్లేయుల సైన్యం ఆమెను చుట్టుముట్టింది. అప్పటికే ఆమె నుండి రక్తపుటేరులు ప్రవహిస్తున్నాయి.రాణి చెయ్యి ఒకటి తెగిపడింది. పొట్టలోనుంచి నుంచి రక్తం కారుతోంది. ఒళ్లంతా గాయాల తో నిండి ఉంది.ఆమెకు కళ్ళు బైర్లు కమ్ముతున్నాయి. ఆమె దురవస్థ ని చూసి ఆమె అంగ రక్షకుడు కుల్ మొహమ్మద్ తట్టుకోలేకపోయాడు. రాణిని భుజానికి ఎత్తుకుని గంగాదాసు ఆశ్రమం వైపు పరుగు తీశారు.

రాణి మరణం :

ఆ రోజు 28,జూన్ 1858 చుట్టూ దట్టమైన చీకటి. ఆ చీకట్లో బాబా గంగా దాస్ రక్తసిక్తమైన రాణి ముఖాన్ని గుర్తు గుర్తు పట్టలేకపోయాడు. చల్లని నీటితో ఆమె ముఖాన్ని శుభ్రపరచి గంగా జలం తాగించాడు. అప్పుడూ రాణికి కొద్దిగా స్పృహ వచ్చింది. వణుకుతున్న కంఠంతో ఒక్క సారి “హర హర మహాదేవ” అని మాత్రం చెప్పగలిగింది. ఆ తర్వాత ఆమె స్పృహ తప్పింది. మరల కొద్ది సేపటి తర్వాత అతి కష్టం మీద ఆమె కన్నులు తెరిచి బాల్యంలో తాను నేర్చుకున్న భగవద్గీత శ్లోకాలు నెమ్మదిగా ఉచ్ఛరించడం మొదలు పెట్టింది. ఆమె కంఠస్వరం అంతకంతకూ క్షిణించి ఓ కృష్ణా నీ ముందు నేను ప్రణమిల్లు చున్నాను అని అంది. ఇక ఆమె చివరి మాటలు. ఝాన్సీ రాజ్యపు భాగ్య రేఖ అంతరించింది.ఆమెకున్న ధైర్యము, వివేకము,పరాక్రమము, ముందుచూపు , మరియు ఆమె చేసిన త్యాగాలు ఆమెను స్వాతంత్ర్య పోరాటంలో ఒక ప్రసిద్ధ వ్యక్తి గా గుర్తింపు తెచ్చిపెట్టాయి. ఝాన్సీ మరియు గ్వాలియర్ లో ఆమె గుర్తుగా కంచు విగ్రహాన్ని స్థాపించారు, ఆ రెండు చోట్లా ఆమె గుర్రం పైన కూర్చున్నట్టుగా మలచబడి ఉంటుంది. ఆ విధం గా మణికర్ణిక ఝాన్సీ లక్ష్మి బాయి గా పేరుపొంది ,బ్రిటిష్ వారితో తిరుగులేని పోరాటం చేసి చరిత్రలో నిలిచి పోయినది.

RELATED ARTICLES MORE FROM AUTHOR

• Privacy Policy
• Terms & Conditions
• Moral Stories
• Akbar Birbal Stories
• Tenali Raman Stories
• Panchatanthra Stories
• Buddha Stories
• Mythological Stories
• Freedom Stories
• Love Stories

ఝాన్సీ లక్ష్మీబాయి | Jhansi Lakshmi Bai

ఒకప్పుడు, భారతదేశంలోని ఝాన్సీ రాష్ట్రంలో, రాణి లక్ష్మీబాయి నివసించేది. ఆమె ఒక ధైర్యవంతురాలు మరియు నిర్భయస్తురాలు, ఆమెకు తన దేశం పట్ల మరియు ఆమె ప్రజల పట్ల ఎంతో   ప్రేమ ను కలిగి ఉంది. రాణి లక్ష్మీబాయి అసాధారణమైన నాయకత్వ లక్షణాలు  కలిగి ఉంది.  తన రాజ్య ప్రజల యొక్క  హక్కుల కోసం పోరాడిన వీర వనితలలో ఒకరు ఈ రాణి లక్ష్మీబాయి. 

ఒకరోజు, బ్రిటీష్ వారు ఝాన్సీపై దండెత్తారు మరియు రాణి లక్ష్మీబాయి కి తన ఝాన్సీ రాజ్యాన్ని అప్పగించాలని డిమాండ్ చేశారు. కానీ, ఆమె అలా చేయడానికి నిరాకరించింది మరియు బదులుగా తన ప్రజల స్వేచ్ఛ కోసం పోరాడాలని అనుకుంది.

ఆమె పురుషులు మరియు స్త్రీలతో కూడిన సైన్యాన్ని ఏర్పాటు చేసింది మరియు బ్రిటిష్ దళాలకు వ్యతిరేకంగా యుద్ధానికి ప్రణాళిక వేసింది.

రాణి లక్ష్మీబాయి యొక్క సైన్యం యొక్క సంఖ్యాబలం, బ్రిటీష్ వారి తుపాకీ  సంఖ్యని మించకపోయినప్పటికీ, రాణి లక్ష్మీబాయి తన శక్తివంచన లేకుండా పోరాడింది. ఆమె తన చిన్న కొడుకును వీపుకు కట్టుకుని గుర్రంపై యుద్ధానికి కూడా వెళ్లింది. దురదృష్టవశాత్తు , రాణి లక్ష్మీబాయి తన రాజ్యం కోసం చేసిన చివరి యుద్ధంలో మరణించారు, కానీ ఆమె ధైర్యం మరియు సంకల్పం అనేక మందిని వారి స్వాతంత్య్రం   కోసం పోరాడటానికి ప్రేరేపించాయి.

Moral | నీతి : కథలోని నైతికత ఏమిటంటే ధైర్యం మరియు సంకల్పం ప్రజల జీవితా లలో గణనీయమైన మార్పును కలిగిస్తుంది. రాణి లక్ష్మీబాయి కథ మనకు అగమ్యగోచరంగా కనిపించే అసమానతలకు వ్యతిరేకంగా పోరాడుతున్నప్పటికీ, మనం నమ్మిన దాని కోసం నిలబడాలని చూపిస్తుంది. ఆమె ధైర్యసాహసాలు మరియు నాయకత్వం ఈనాటికీ ప్రజలను ప్రేరేపిస్తూనే ఉన్నాయి మరియు ఆమె వారసత్వం ధైర్యం మరియు స్వేచ్ఛకు చిహ్నంగా కొనసాగుతోంది.

Related Posts

స్నేహం యొక్క విలువ | The Value of Friendship

సింహం మరియు స్నేహితులు | The Lion and His Friends

పింగళి వెంకయ్య | Pingali Venkaiah

Leave a reply cancel reply.

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

Jhansi Lakshmi Bai

• Back to Great Ladies
• Back to Great Indian Rebels
• Telugu Kiranam

ఝాన్సీ లక్ష్మీబాయి

ఝాన్సీ లక్ష్మీబాయి చరిత్ర వీడియో రూపంలో చూడాలంటే “maa world” you tube channel చూడండి ఝాన్సీ లక్ష్మీబాయి అసలు పేరు మణికర్ణిక. ఆమె 1828వ సంవత్సరము నవంబరు నెల19 న వారణాసిలో విక్రమ నామ సంవత్సరం బహుళ చతుర్దశి నాడు జన్మించింది. తల్లిదండ్రులు మోరోపంత్ తాంబే మరియు భాగీరథీబాయిలు. వీరిది మహారాష్ట్రలోని సతరా. ఈమె జన్మించిన సంవత్సరం గురించి కూడా భిన్నాభిప్రాయాలున్నవి.. వీళ్ళది సాంప్రదాయ బ్రాహ్మణ కుటుంబం. ఆమె తల్లి చాలా తెలివైనది మరియు ఆధ్యాత్మిక దోరణి మెండుగా కలది. రాణి అసలు పేరు మణికర్ణిక. ముద్దు పేరు మను. ఝాన్సీ తల్లి ఝాన్సీ నాలుగేళ్ళ ప్రాయంలో ఉండగానే మరణిస్తుంది. ఆమెను పెంచాల్సిన బాధ్యత తండ్రి మీద పడింది.

ఇలాంటి క్లిష్ట సమయంలో బాజీరావు పీష్వా మోరోపంత్ ను బిఠూర్ కు పిలిపించి ఆశ్రయమిచ్చి ఆదుకుంటాడు. బాజీరావుకు సంతానం లేకపోవడంతో నానాసాహెబ్ అనే బాలుని దత్తత చేసుకున్నాడు. నానా సాహెబ్, అతని పినతండ్రి కుమారుడు రావుసాహెబ్ మనూబాయిని తమ చెల్లెలిగా భావించి కలసిమెలసి ఉంటారు. వీరు ముగ్గురూ కలిసే విద్యలన్నీ నేర్చుకున్నారు. కత్తిసాము, గుర్రపుస్వారీ, తుపాకీ పేల్చడం వంటి విద్యలంటే మనూకు మక్కువ ఎక్కువ. ఖడ్గం ధరించి, కళ్ళెం బిగించి గాలి విసురుకు ఉవ్వెత్తుగా ఎగిరే కురులతో గుర్రపు స్వారీ చేస్తూ దూసుకొని పోయేది. లక్ష్మీబాయికి 13 ఏళ్ళ వయసులోనే 1842లో ఝాన్సీ పట్టణానికి రాజైన గంగాధరరావు నెవల్కార్ తో వివాహం జరుగుతుంది. దీంతో ఆమె ఝాన్సీ పట్టణానికి మహారాణి అయింది. అప్పటి ఆచారాల ప్రకారం మహారాణి అయిన తర్వాత ఆమె పేరు లక్ష్మీబాయిగా మారుతుంది. 1851లో లక్ష్మీబాయికి ఒక కుమారుడు జన్మిస్తాడు. దురదృష్టవశాత్తు ఆ పిల్లవాడు నాలుగు నెలల వయసులోనే కన్నుమూశాడు. 1853 లో గంగాధర రావుకు విపరీతమైన అనారోగ్యం సోకుతుంది. ఎవరినైనా బిడ్డను ఎవరినైనా దత్తత తీసుకోమని అందరూ సలహ ఇస్తారు. దాంతో ఆయనకు దూరపు బందువైన వాసుదేవ నేవల్కర్ కుమారుడైన దామోదర్ రావు అనే పిల్లవాడిని దత్తత తీసుకుంటారు. కానీ ఆ మరుసటి రోజునే అనగా 1853, నవంబర్ 21 వ తేదీన గంగాధరరావు మరణిస్తాడు. సభలో ఝాన్సీ తండ్రికున్న ప్రాభల్యం వలన, మిగిలిన యువతులు, ఎవరైతే జనానా ఆచారాలు పాటిస్తుంటారోవాళ్ళకంటే ఎక్కువ స్వాతంత్ర్యం ఝాన్సీ కలిగి వుండేది. లక్ష్మీబాయి కత్తియుద్ధం, గుర్రపుస్వారీ, విలువిద్యలలో ప్రావీణ్యం సంపాదించింది, అంతే కాకుండా తన స్నేహితురాళ్లందరినీ చేర్చుకొని స్త్రీల దళాన్ని తయారుచేస్తుంది. దామోదర్ రావు దత్తత తీసుకునే సమయానికి డల్హౌసీ భారత గవర్నర్ జనరల్ గా ఉన్నాడు. హిందూ సాంప్రదాయం ప్రకారం దామోదర్ రావు రాజ్యానికి వారసుడు కావల్సి ఉన్నా బ్రిటీష్ ప్రభుత్వం అందుకు అంగీకరించదు. దామోదర్ రావు వీరికి పుట్టిన బిడ్డకానందువలనే ఈస్ట్ ఇండియా కంపెనీ గవర్నర్-జెనరల్ లార్డ్ డల్ హౌసి, సిద్ధాంతం ప్రకారం దత్తపుత్రుడు సింహాసనాన్ని అధిష్టించే అధికారం లేదని నిరాకరించాడు. దాంతో లక్ష్మీ బాయి ఈస్ట్ ఇండియా కంపెనీకి చెందిన ఒక లాయర్ రాబర్ట్ ఎల్లిస్ ను సంప్రదించి లండన్ కోర్టులో దావా వేస్తుంది. ఆ లాయరు కేసును చాలా చక్కగా వాదించినా ప్రయోజన లేకపోయింది. కేసును కోర్టు కొట్టివేసింది. ఆంగ్లేయులు రాణి మీద కక్ష కడతారు. వారి రాజాభరణాలను స్వాధీనం చేసుకుంటారు. మార్చి 1854 లో రాజు ఋణపడిఉన్న 60 వేల రూపాయలను ఆమెకు లభించే పెన్షన్ నుంచి తీసేసుకున్నారు. ఆమె తక్షణం ఝాన్సీ పట్టణాన్ని విడిచి వెళ్ళాల్సిందిగా ఆదేశించారు. కానీ రాణి అందుకు సమ్మతించలేదు. తాను ఝాన్సీ పట్టణాన్ని విడిచి వెళ్ళేది లేదని ప్రతిజ్ఞ చేస్తుంది. రాణి ఝాన్సీ ని ఇంగ్లీషు వారికి ఇవ్వకూడదని నిర్ణయించుకుంటుంది. ఆమె తన సైన్యాన్ని బలపర్చి మరియు స్వచ్ఛందంగా వచ్చిన వాళ్ళను పోగుచేసి ఒక సైన్యాన్ని తయారుచేస్తుంది. మహిళలకు కూడా యుద్ధ శిక్షణ ఇవ్వబడింది. యుద్ధ వీరులైన గులాం గాస్ ఖాన్, దోస్త్ ఖాన్, ఖుదా బక్ష్, లాల భుబక్షి, మోతీ బాయి, సుందర్-ముందర్, ఖాసి బాయి, దీవాన్ రఘునాథ్ సింగ్, మరియు దీవాన్ జవహర్ సింగ్ రాణి బలగంలో ఉన్నారు. ఝాన్సీలో ఇవన్నీ జరుగుతున్నపుడు, మే 10,1857లో మీరట్ లో భారత సిపాయిల తిరుగుబాటు మొదలైంది. బ్రిటిష్ కి వ్యతిరేకంగా ఇది మొదటి తిరుగుబాటుగా నిలిచింది. పందులంటే ముసల్మానులకు ద్వేషమని, హిందువులకు ఆవులంటే పవిత్రమైనవని తెలిసి కూడా, వాళ్ళు యుద్ధములో తుపాకి గుండ్లు తగలకుండా వేసుకొనే తొడుగులకు, మరియు వాళ్ళు వాడే తుపాకీలకు పందుల మరియు ఆవుల కొవ్వుని పూసారు. బ్రిటిష్ అధికారులు వాళ్ళను వాటిని వాడవల్సిందిగా బలవంత పరిచి,ఎవరైతే వినలేదో వాళ్ళని శిక్షించడం మొదలుపెట్టారు. ఆ తిరుగుబాటు సమయంలో చాలా మంది బ్రిటిష్ ప్రజలు, మహిళలు,పిల్లలు సిపాయిల చేతిలో చంపబడతారు. బ్రిటిష్ వాళ్ళు ఈ తిరుగుబాటును త్వరగా ముగించాలనుకొంటారు. ఇంతలో, మే 1857,లో భారత దేశంలో కలవరం ప్రాకడం మొదలైంది, ఉత్తర ఖండంలో మొదటి భారత స్వాతంత్ర్య యుద్ధం మొదలైంది. ఈ క్లిష్ట పరిస్థితులలో,బ్రిటిష్ వాళ్ళు వేరే ప్రాంతంలో వాళ్ళ దృష్టిని పెట్టవలసిందిగా ఆదేశాలు రావడంతో, ఝాన్సీ ని లక్ష్మిబాయిని గురించి పెద్దగా పట్టించుకోరు. ఝాన్సీః, ఝాన్సీ రాణి ఆధీనంలోనే ఉంటుంది. ఇదే సమయాన్ని తనకు అనుకూలంగా మార్చుకొని, తన చాతుర్యంతో ఝాన్సీరాణి యుద్ధానికి కావలిసిన సేనలను సమర్థవంతంగా తయారుచేసింది. ఈ సమర్థత కారణం వలన ఝాన్సిని శాంతియుతంగా ఉంచగలిగింది. జనవరి 1858లో బ్రిటిష్ సైన్యం ఝాన్సీ ని ముట్టడించడం ప్రారంభించింది. రెండు వారాల పోరాటం తర్వాత ఆంగ్లేయులు నగరాన్ని చేజిక్కించుకోగలిగారు ఝాన్సిలో మహిళా సైన్యం కూడా యుద్ధ సామగ్రిని మరియు తిను భండారాలను సిపాయిలకు అందించేవారు. రాణి లక్ష్మిబాయి చాలా చురుకుగా ఉండేది. ఆమె నగర రక్షణను తనే స్వయంగా పరిశీలించేది. ఆమె తన బలగాలను తన చుట్టూ ఏర్పరచుకొని బ్రిటిష్ వారితో చాలా భయంకరంగా యుద్ధం చేసింది. లక్ష్మిబాయికి సహాయం చేయటానికి తిరుగుబాటు దార్ల నాయకుడైన తాంత్యా తోపే ఆధ్వర్యములో 20,000 మంది సైన్యం వస్తుంది. మార్చి 31లో బ్రిటిష్ వాళ్ళ దగ్గర కేవలం 1,540 సిపాయిలు మాత్రమే ఉన్నారు కాని, ఏ శిక్షణ లేని తాంత్యా తోపే సైన్యం కంటే బ్రిటీష్ సైనికులు చాలా శిక్షణ పొందినవాళ్ళు, మరియు క్రమశిక్షణ కలిగిన వాళ్ళు కావడంతో, బ్రిటిష్ వాళ్ళు ఆక్రమణ మొదలు పెట్టడంతో, ఈ అనుభవం లేని సిపాయిలు పారిపోయారు. లక్ష్మిబాయి బలగాలు బలహీనమవడంతో మూడు రోజుల తరువాత బ్రిటిష్ వారు నగర గోడలను బద్దలుకొట్ట నగరాన్ని ఆక్రమించుకోగలుగుతారు. కానీ రాణి మాత్రం మగ వేషంలో దత్తత తీసుకున్న చిన్న బిడ్డను వీపున కట్టుకొని వారి కన్నుగప్పి పారిపోయింది. కల్పి అనే ప్రదేశానికి చేరుకుని తాంతియా తోపే అనే విప్లవ కారుణ్ణి కలుసుకోగలిగింది. రాణి మరియు తాంత్యా తోపే గ్వాలియర్ కు వెళ్లి తమ తిరుగుబాటు సహాయంతో గ్వాలియర్ మహారాజ సైన్యాన్ని గ్వాలియర్ ను స్వాధీనం చేసుకుంటారు.ఆ సంతోషంలో వీరుండాగా మరసుటి రోజే బ్రిటీష్ సేనలు గ్వాలియర్ ను ముట్టడిస్తాయి. లక్ష్మీబాయి గ్వాలియర్ కోట తలుపులు తెరపించి బ్రిటీష్ వారిని ఎదర్కొంటుంది. యుద్ధం భయంకరంగా సాగుతుంది. కాని,17 జూన్ 1858 యుద్ధములో రాణి మరణిస్తుంది .ఈమె మరణానికి కారణమైన పరిస్థితుల గురించి చాలా భిన్నాభిప్రాయాలున్నవి. తర్వాత మూడు రోజులకు బ్రిటీష్ వారు గ్వాలియర్ ను ఆక్రమించుకుంటారు. ఈ యుద్ధం గురించి జనరల్ రోస్ ప్రస్తావిస్తూ విప్లవ కారుల్లోకెల్లా ఆమే అత్యంత ధైర్య సాహసాలతో పోరు సల్పిందని మెచ్చుకుంటారు. దాని వల్లనే ఆమె భారత స్వాతంత్ర్యోద్యమ చరిత్రలో చిరస్థాయిగా నిలిచిపోవడమే కాక 19వ శతాబ్దంలో మహిళా సాధికారతకు ఆదర్శ ప్రాయంగా నిలిచింది. తరువాత కొన్ని రోజులకే లక్ష్మీబాయి తండ్రి మోరోపంత్ ను బ్రిటీష్ వారు పాశవికంగా ఉరితీస్తారు

Rani Lakshmi Bai Essay for Students and Children

500+ words essay on rani lakshmi bai .

Rani of Jhansi or Rani Lakshmi Bai ’s maiden was Manu Bai. Manu Bai or Manikarnika was born to Moropant Tambe and Bhagirathi Tambe on 19 th November 1828 at Kashi (Varanasi). At the small age of about 3-4 years, she lost her mother and was thus, brought up by her father alone. After the death of her mother, Manu Bai and her father shifted to Bithoor and started living with Peshwa Baji Rao.

Childhood Days of Rani Laksmi Bai

Since childhood, Manu was inclined towards the use of weapons. She thus learned horse-riding, sword fighting, and martial arts and mastered these. She was a beautiful, intelligent and brave girl. Manu spent her childhood in the company of Nana Sahib, the son of Peshwa Baji Rao II. She had great courage and presence of mind which she proved once while saving Nana Sahib from getting crushed by the horse’s feet.

Marriage with Maharaja of Jhansi

In May 1842, Manu got married to Raja Gangadhar Rao Newalkar, Maharaja of Jhansi, and was now known as Rani Lakshmi Bai. In 1851, she gave birth to Damodar Rao who died when he was just 4 months old. Thus, in 1853, Gangadhar Rao adopted a child and named him after his son, Damodar Rao. But, unfortunately, Gangadhar Rao died soon due to illness and Lord Dalhousie, the then Governor-General of India denied this adoption.

Get the huge list of more than 500 Essay Topics and Ideas

Rani and the Policy of Doctrine of Lapse

According to the Policy of Doctrine of Lapse, the British annexed all those states that did not have a legal heir to the throne. Thus, Lord Dalhousie did not approve of the adoption and wanted to annex Jhansi. Lakshmi Bai was enraged by this but eventually British annexed Jhansi. She made a couple of petitions against Lord Dalhousie but all her attempts proved futile.

  Mutiny of 1857

However, in 1857 there broke out the first war of Indian Independence. The revolt soon spread to Delhi, Lucknow, Kanpur, Allahabad, Punjab, and other parts of the country. The revolutionaries declared Bahadur Shah Zafar as their King. Rani Lakshmi Bai also joined the revolt quickly and took command of the revolutionary forces. She captured the Jhansi fort on June 7, 1857, and began to rule as a Regent on behalf of her minor son, Damodar Rao.

On 20 th March 1958, the British sent a massive force under Sir Hugh Rose in order to recapture Jhansi. She was supported by Tantya Tope. It was a severe battle in which both parties suffered heavy losses. Eventually the British recaptured the fort by betrayal. However, Rani Lakshmi Bai escaped with some of her loyal followers and reached Kalpi. Soon, with the help of Tantya Tope and Rao Sahib, she captured the Gwalior fort from Jivaji Rao Scindia.

Scindia asked the British for help and they willingly extended their support. In the battle, she fought bravely and with gallantry heroism. She was wounded by one of the English horsemen and collapsed. She fought with her son tied on her back and died with a sword in her hand. Ramachandra Rao, her loyal attendant immediately removed her body and lit the funeral pyre. Thus, the British could not even touch her. She martyred on 18 th June 1858 at Kotah-ki-Serai in Gwalior.

Indian history has not yet witnessed a woman warrior as brave and powerful as the Rani of Jhansi, Rani Lakshmi Bai. She martyred herself in a struggle to attain Swaraj and liberate the Indians from the British rule. Rani Lakshmi Bai is a glorious example of patriotism and national pride. She is an inspiration and an admiration for a lot of people. Her name is thus written in golden letters in the history of India and will always stay in the heart of every Indian.

Customize your course in 30 seconds

Which class are you in.

• Travelling Essay
• Picnic Essay
• Our Country Essay
• My Parents Essay
• Essay on Favourite Personality
• Essay on Memorable Day of My Life
• Essay on Knowledge is Power
• Essay on Gurpurab
• Essay on My Favourite Season
• Essay on Types of Sports

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Download the App

Essay on Jhansi Ki Rani Lakshmibai for Students and Children in 1000 Words

In this article you will read an Essay on Jhansi Ki Rani Lakshmibai for Students and Children in 1000 Words. It includes birth, marriage, battles and death of Rani Lakshmi Bai.

Table of Contents

Rani Virangana Lakshmibai of Jhansi, who made Indian Vasundhara glad, was the ideal courageous woman in the genuine sense. The genuine legend is never terrified of complaints.

Birth of Rani Lakshmibai

Also, her mom’s name was Bhagirathi Bai. They were initially from Maharashtra. Lakshmibai was conceived on November 19, 1828 in Kashi. Also, Laxmibai was brought up in Bithoor.

Marriage of Lakshmibai

In 1842 AD, Rani Laxmi Bai was hitched to Gangadhar Rao, the last Peshwa lord of Jhansi. After marriage, this Manubai and Chhabili began to be called Rani Laxmibai.

Convention of Lapse and Jhansi of the British 

In any case, Rani Laxmibai accepted the counsel of the English legal advisor John Lang and recorded a suit in a London court, yet no choice could be taken against the British Empire, so it was dismissed after much discussion.

Battle for Jhansi

After accepting the Political Agent data, the sentence ejected from Rani’s mouth, ‘I won’t give my Jhansi.’ On March 7, 1854, Jhansi was vanquished by the British. The Rani of Jhansi declined the annuity and began living in the royal residence of the city.

Rani Lakshmibai Contribution in 1857 Battle

They caught Sagar, Garhkota, Shahgarh, Madanpur, Madkheda, Vanpur, and Talbehat and carried out merciless outrages. At that point, Jhansi Ki Rani Lakshmibai moved towards Jhansi and put her front in East and South in the plain of Camasan slope. 

She reached and examined Nana Saheb and his commendable leader Tatya Tope. The sovereign’s boldness and fortitude were pressed, yet she followed the sovereign. Lakshmibai’s pony was gravely harmed, and Veeragati was at long last gotten, yet Rani didn’t surrender the fortitude and played out the courage. 

Death of Jhansi Ki Rani Laxmibai

Seeing the chance, an English officer, thinking about the sovereign as a customary lady, assaulted Jhansi; however, the sovereign was sitting in the complete arrangement.

A furious fight followed in both. He cut the teeth of the British. At long last, Laxmibai had to escape. Rani Laxmibai Kalpi Pochi in Gwalior Jhansi Ki Rani Lakshmibai battled savagely against the British, yet she also went to paradise while battling.

Ten lines on Jhansi Ki Rani Lakshmibai

Reader interactions, leave a reply cancel reply, copyright protection, important links.

Trending News:

సాక్షి కార్టూన్ 26-09-2024

‘దేవర’ నిర్మాతలకు ఏపీ హైకోర్టు షాక్‌!

దేవర సినిమా టికెట్ల పెంపు విషయంలో ఆంధ్రప్రదేశ్‌

పట్టించుకోని బిడ్డలకు మా ఆస్తులెందుకు?

శాయంపేట: ఆస్తులు సంపాదించి ముగ్గురు కుమారులకు ఇచ్చాం.

CT: మాతో పాటు టీమిండియా.. సెమీస్‌ చేరే జట్లు ఇవే: అఫ్గన్‌ కెప్టెన్‌

ICC Champions Trophy 2025: వచ్చే ఏడాది

Ind vs Ban: అతడికి రెస్ట్‌.. టీమిండియాలోకి ఇషాన్‌ ఎంట్రీ!

యువ క్రికెటర్‌ ఇషాన్‌ కిషన్‌ టీమిండియాలో పునరాగమ

Notification

భువనేశ్వర్‌: బెంగళూరులో సంచలనం సృష్ట...

సాక్షి, హైదరాబాద్‌: తెలంగాణలో కాంగ్ర�...

మాస్కో: ఉక్రెయిన్‌, రష్యా మధ్య భీకర యు...

చిత్తూరు, సాక్షి: జిల్లాలో రోడ్డు ప్ర�...

ముంబై: దేశ ఆర్థిక రాజధాని ముంబై నగరం భ...

జనగామ, సాక్షి: పాలకుర్తి మండలం తొర్రూ�...

సాక్షి, తిరువూరు: ఏపీలో కూటమి అధికారం�...

సాక్షి, యాదాద్రి భువనగిరి: తెలంగాణలో �...

సాక్షి, విశాఖపట్నం: వైఎస్సార్‌సీపీ న�...

తిరుమల శ్రీ వెంకటేశ్వర స్వామి లడ్డూ �...

హైదరాబాద్‌, సాక్షి: లైంగిక ఆరోపణల కేస�...

న్యూఢిల్లీ, సాక్షి: దేశంలో న్యాయస్థా�...

సాక్షి, వైఎస్సార్‌: అధికారం చేతిలో ఉం�...

గుంటూరు, సాక్షి: వైఎస్సార్సీపీలో సంస�...

సాక్షి, హైదరాబాద్: నగరంలో చెరువుల పరి�...

Select Your Preferred Category to see your Personalized Content

• ఆంధ్రప్రదేశ్
• సాక్షి లైఫ్
• సాక్షిపోస్ట్
• సాక్షి ఒరిజినల్స్
• గుడ్ న్యూస్
• ఏపీ వార్తలు
• ఫ్యాక్ట్ చెక్
• శ్రీ సత్యసాయి
• తూర్పు గోదావరి
• డా. బి ఆర్‌ అంబేడ్కర్‌ కోనసీమ
• శ్రీపొట్టి శ్రీరాములు నెల్లూరు
• అల్లూరి సీతారామరాజు
• పార్వతీపురం మన్యం
• పశ్చిమ గోదావరి
• తెలంగాణ వార్తలు
• మహబూబ్‌నగర్
• నాగర్ కర్నూల్
• ఇతర క్రీడలు
• పర్సనల్‌ ఫైనాన్స్‌
• ఉమెన్‌ పవర్‌
• వింతలు విశేషాలు
• లైఫ్‌స్టైల్‌
• వైఎస్‌ జగన్‌
• మీకు తెలుసా?
• మేటి చిత్రాలు
• వెబ్ స్టోరీస్
• వైరల్ వీడియోలు
• గరం గరం వార్తలు
• గెస్ట్ కాలమ్
• సోషల్ మీడియా
• పాడ్‌కాస్ట్‌

Jhansi Lakshmi Bai History: తలవాల్చిన.. తలవాల్సిన రోజు

Published Sat, Jun 18 2022 1:59 PM | Last Updated on Sat, Jun 18 2022 3:42 PM

పైన బ్రిటిష్‌ డేగల కళ్లు. కింద కోడిపిల్ల.. ఝాన్సీ సంస్థానం. ఏ క్షణమైనా తన్నుకుపోవచ్చు. తక్షణం ఝాన్సీకి వారసుడు కావాలి. ఆ వారసుడి చేతిలో పదునైన ఖడ్గం ఉండాలి. తన్నుకుపోవ డానికి కిందికి వాలబోతున్న డేగల కంఠాల్ని సర్రున తెగ్గొట్టేయాలి. అప్పుడే ఝాన్సీకి బతుకు. అప్పుడే ఝాన్సీ ప్రజలకు మెతుకు. వారసుడు లేడు. మణికర్ణిక వచ్చింది. మ..ణి..క..ర్ణి..క! ఆమెలా ఎవరూ ఉండరు. ఆమెలా ఎవరూ అశ్వాన్ని పరుగులు తీయించలేరు. ఆమెలా ఎవ్వరూ ఖడ్గాన్ని తిప్పలేరు. ఆమేనా వారసురాలు? ఝాన్సీని రక్షించేందుకు లేచి నిబడింది కదా. లేచి నడుము బిగించింది కదా. ఒరలోకి కత్తిని దోపుకుంది కదా. జవనాశ్వాన్ని ఎక్కింది కదా. ఖడ్గాన్ని తీసి గగనంలో నెత్తురు కక్కుతున్న ఆకలి కళ్లవైపు చూపింది కదా. అయితే వారసురాలే. ఝాన్సీ పౌరురాలు కాదు. అయినా వారసురాలే. ఝాన్సీకి ఆమె కోడలు. ఝాన్సీ సంస్థానం ఇక కోడి పిల్ల కాదు. కోడలు పిల్ల. 

మణికర్ణిక పేరు మారింది. లక్ష్మీబాయి. ఝాన్సీ లక్ష్మీబాయి. ఝాన్సీకి రాణి. ‘లక్ష్మీబాయి అనే నేను..  చివరి రక్తపు బొట్టు చిందేవరకు, ఝాన్సీకి అత్యంత విధేయురాలినై, ఝాన్సీ ప్రజల సేవకు ఝాన్సీ సంస్థాన రక్షణకు, సంరక్షణకు.. లక్ష్మీబాయి ప్రమాణ స్వీకారం. డేగలు కళ్లెర్ర చేశాయి. ఝాన్సీ నుంచి వెళ్లిపొమ్మని వర్తమానం పంపాయి. వెళ్లిపోవడం దేశద్రోహం. మిన్నకుండిపోవడం శత్రు శేషం. శత్రువును మిగిల్చదలచుకో లేదు లక్ష్మీబాయి. బ్రిటిష్‌ ఫిరంగులు ఝాన్సీలో చొరబడ్డాయి. ఝాన్సీని మరుభూమిగా మార్చివేశాయి. లక్ష్మీబాయి, ఆమె అశ్వం, ఆమె చేతిలోని ఖడ్గం.. పోరాటం ఆపలేదు. ‘‘దేశంపై ప్రేమ.. ఓటమిని అంగీకరించనివ్వదు. దేశాన్ని శత్రువుకు వదిలి పారిపోనివ్వదు’’...

భర్త మాటలు గుర్తుకొచ్చాయి లక్ష్మీబాయికి. ‘‘నిన్ను ప్రేమించడాని కన్నా ముందు నేను నా దేశాన్ని ప్రేమించాను లక్ష్మీ’.. భర్త చివరి మాటలు గుర్తుకున్నాయి లక్ష్మీబాయ్‌కి. ‘నేనున్నా, పోయినా, నా దేశం మిగలాలి లక్ష్మీ.. నా దేశం మిగలాలి లక్ష్మీ.. నా దేశం మిగలాలి లక్ష్మీ’’.

పదిహేడవ శతాబ్దపు మరాఠా యోధుడు ఛత్రపతి శివాజీ కల కూడా అదే. స్వరాజ్యం. ఆయన కలను కూడా ఒక కత్తిలా చేతికి తీసుకుంది లక్ష్మీబాయి. హరహర మహాదేవ్‌. హరహర మహాదేవ్‌. శత్రుమూకల శిరస్సులు తెగి, లక్ష్మీబాయి ముఖం మీద రక్తం చింది పడుతోంది. నుదిటిపై సిందూరంలా రక్తం. కంఠంపై ఆభరణంలా రక్తం. పెదవులపై విజయహాసంలా రక్తం.

లక్ష్మీబాయి గెలిచింది. కాదు.. ఝాన్సీ గెలిచింది. కాదు. ఝాన్సీ లక్ష్మీబాయి గెలిచింది.  ‘‘నీకు ఝాన్సీ కావాలి. నాకూ ఝాన్సీ కావాలి. ఒకటే తేడా. నీకు పాలన కావాలి. నాకు ప్రజలు కావాలి’’.. శత్రువుతో లక్ష్మీబాయి. ‘‘నీకు నా శిరస్సు కావాలి, నాకూ నీ శిరస్సు కావాలి. ఒకటే తేడా. ఝాన్సీ కోట గుమ్మం ముందు వేలాడగట్టేందుకు నీకు నా శిరస్సు కావాలి. ఎవరికీ తలొంచే పని లేదని నా ప్రజలకు నేను చెప్పేందుకు నీ శిరస్సు నాకు కావాలి’’.. శత్రువుతో లక్ష్మీబాయి. 1858 జూన్‌లో గ్వాలియర్‌లో జరిగిన ఆ యుద్ధంలో 29 ఏళ్ల వయసులో ఝాన్సీలక్ష్మీబాయి శత్రువుతో పోరాడుతూనే వీర మరణం పొందారు. నేడు (జూన్‌ 18) ఆమె మరణించిన రోజు.  

Add a comment

Related news by category, related news by tags.

• నెల్లూరు జిల్లాకు జాతీయ అవార్డు  నెల్లూరు (పొగతోట): అజాదీకా అమృత్‌ మహోత్సవం కార్యక్రమాలు, ప్రభుత్వ సంక్షేమ పథకాల అమలులో శ్రీ పొట్టి శ్రీరాములు నెల్లూరు జిల్లాకు జాతీయ స్థాయి అవార్డు లభించింది. దేశవ్యాప్తంగా 780 జిల్లాలో120 రోజులపాటు ...
• గాంధీ గురించి ఈ తరం పిల్లలకు తెలియాలి: సీఎం కేసీఆర్‌ సాక్షి, హైదరాబాద్‌: 75 ఏళ్ల స్వాతంత్య్ర ఫలాలను భారత ప్రజలు ఆస్వాదిస్తున్న వేళ.. నాటి అమరవీరులను త్యాగాలను గుర్తు చేసుకుంటూ ఎల్బీ స్టేడియంలో స్వాతంత్య్ర భారత వజ్రోత్సవాల ముగింపు వేడుకలను ఘనంగా నిర్వహిం...
• రగిలింది విప్లవాగ్ని ఈరోజే! భారత స్వాతంత్య్ర ఉద్యమానికి అతివాద, మితవాద, విప్లవ వాద మార్గాలను ఎన్నుకున్న అనేకమంది దేశ భక్తులు తమ జీవితాలను అంకితం చేశారు. ఈ ఉద్యమ స్రవంతుల్లో ఆయుధం పట్టి బ్రిటిష్‌వాళ్ల భరతం పట్టాలన్న వర్గానికి చెం...
• Peddavadugur: గాంధీజీ మెచ్చిన ఊరు అనంతపురం జిల్లా గుత్తికి 11 కిలోమీటర్ల దూరంలో ఉన్న ‘పెద్ద వడుగూరు’ గ్రామం స్వాతంత్య్ర ఉద్యమంలో గొప్ప పాత్ర పోషించింది.  ఆ ఊళ్లో గొప్ప పారిశ్రామికవేత్త కె. చిన్నారప రెడ్డి. ఎన్నో ఆదర్శ భావాలు కలిగినవాడ...
• భరతమాత తొలి వెలుగులకు దూరమైన తెలంగాణ 1600 సంవత్సరంలో భారత గడ్డపై వ్యాపార నిమిత్తం కాలు మోపి, ఇంతింతై వటుడింతై అన్నట్లు అంచెలంచెలుగా తమ ఆధిపత్యాన్ని పెంచుకుంటూ, భారతీయుల, పాలకుల అమాయకత్వాన్ని తమకు అనువుగా మలచుకొంటూ సాగిన ఈస్ట్ ఇండియా కంపె...

వైభవంగా కాణిపాకం శ్రీవరసిద్ధి వినాయక బ్రహ్మోత్సవాలు (ఫొటోలు)

యూట్యూబర్‌, నటి విరాజిత బర్త్‌డే సెలబ్రేషన్స్‌ (ఫోటోలు)

Shalini Pandey: సింపుల్‌గా అర్జున్‌ రెడ్డి హీరోయిన్‌ బర్త్‌డే సెలబ్రేషన్స్‌ (ఫోటోలు)

ఈ స్మా‍ర్ట్‌ ఫోన్ల బ్యాటరీ కెపాసిటీ అదుర్స్‌! (ఫొటోలు)

పారిస్‌ ఫ్యాషన్‌ వీక్‌ : గ్లామ్ లుక్‌తో అదరగొట్టిన మరో బాలీవుడ్ దివా

నీట మునిగిన మహారాష్ట్ర..

హైడ్రా పేరుతో హైడ్రామాలు..

రామ రామ.. ఏమిటీ డ్రామా!.. బొక్కబోర్లా పడ్డ కూటమి

చంద్రబాబుకు వైఎస్ఆర్ సీపీ నేతల హెచ్చరిక..

తిరుమలకు వైఎస్ జగన్‌

Talk to our experts

1800-120-456-456

Rani Lakshmi Bai Essay

Essay on Rani Lakshmi Bai

Rani Lakshmi Bai was an unforgettable warrior in the history of India. She is famous as the Rani of Jhansi or as the renowned Queen of Jhansi. Varanasi is the place she belongs to, popularly called Kashi. It was 1857 when the queen showed her heroism and valour, rising with a rebellion against Britishers. This battle was known as the very first war for Independence. Rani Lakshmi Bai died like a hero at the young age of 29 and was amongst the most contributing characters. 

Formally known as Manikarnika Tambe, Rani Lakhsmi Bai was the brave daughter of Bhagirathi Tambe and Moropant Tambe. She took birth in 1828, Nov 19th, at Kashi. Rani Lakshmi Bai was a Brahmin girl and got her nickname "Manu" when her father moved to Bithoor, a district in Uttar Pradesh. After her mother's death, they moved as Moropant Tambe (Rani Lakshmi Bai's father) worked as an advisor in the court of Peshwa Baji Rao, general and statesman of the Maratha Empire. 

From her childhood days, Manikarnika got all the teaching in martial arts, fencing, horse riding, and shooting. She used to have a good time playing with Rao Sahib, Nana Sahib, Tantia Tope, and other boys who came to Peshwa's court. Rani Lakshmi Bai had a couple of mares as she was good at horse riding. The two mares were named Sarangi and Pavan.

At the age of fourteen, Manu married Maharaja Gangadhar Rao Newalkar. It was 1842, and he was the emperor of Jhansi. Just after marriage, Queen Jhansi got the name of Lakshmi Bai, as she was Laxmi, the Goddess of money in the Hindu religion. As per Marathas’ customs and tradition, Bai is known as one honorable title to represent the Maharani or Queen. She gave birth to a son in the year 1851, whose name was Damodar

Rao. Unfortunately, the child died within four months of his birth because of chronic illness.

The British Government took an opportunity over the Maharaja's death, which caused the loss of bloodline heir, and considered occupying Jhansi. Following the incidents, the British East India Company introduced the rule of Doctrine of Lapse. They pointed out that if any princely state comes under any indirect or direct rule of the Company, and the ruler of the state dies without a male legal heir, that is when the East India Company has the right to annex the state. Manikarnika was displeased by this unfairness, and she pleaded in London Court. Quite naturally, since it was the rule already imposed, all her attempts proved futile.

After the petitions went unaccepted by the British Government or the East India Company, war broke out in 1857. It is popularly known as the Mutiny of 1857. The revolt started at Meerut on 10th May. The revolt's original date was set on 31st May 1857, but people were already emotionally charged, restive, and impatient against the Britishers' exploitations. Hence, they started the revolution way before.

The Queen of Jhansi fought with impeccable valour and courage. She single-handedly fought with the British army till one of the English horsemen struck her on the rear head, and another severely wounded her breast. Despite being heavily injured, she continued the fight bravely and killed the horsemen. She fell from the horse and collapsed on the ground. Rani Laksmi Bai will always be remembered amongst the bravest fighters in Indian history.

Rani Lakshmi Bai, the Rani of Jhansi, was the first woman warrior in Indian history to be this brave and powerful. She gave her life in the struggle for Swaraj and the liberation of India from British domination. Rani Lakshmi Bai is a shining example of patriotism and pride in one's country. For many individuals, she is an inspiration and a source of admiration. Her name will forever be imprinted in golden letters in India's history and in the hearts of all Indians.

Tips to Write a Good Essay

Given below are some expert tips that can help you to write a good essay:

Understand the topic of the essay, what it is asking for.

Learn how to begin an essay.  

Define the topic well.

To write a good essay, you should use evidence and reasonings.

The language should be crisp and clear, and there should be no grammatical mistakes.

The body and conclusion should be well defined in an essay.

FAQs on Rani Lakshmi Bai Essay

1. On a short note, describe Rani Lakshmi Bai.

There are very few parallels that can be found matching Maharani Laksmi Bai. From her perspective, none of the sacrifices can be defined in clear language when it comes to the defense of the motherland. If there had been more warriors with the same courage, fighting along with her, India would have gained Independence long before 1947. She was one of the bravest, and thus, Rani Lakshmi Bai became a national symbol of pride and patriotism. She was truly an inspiration for others who joined the war in their later years.

2. Express the Mutiny of 1857 in your own words.

Apart from Jhansi, Dalhousie from the East India Company annexed other states on the pretext of the Doctrine of lapse. The countrywide revolt began on May 31, 1857, and it spread like wildfire. In Jhansi, the revolt began on June 4, 1857, when Rani Lakhsmi Bai seized the Company's magazines and treasury. The command of the revolutionary forces was taken by Manikarnika on 7th June 1857 and took the fort. A huge force led by Sir Hugh Rose was sent to Jhansi for recapturing. The terrible battle struck almost for a week, and the Queen of Jhansi stood well against the Britishers.

3. Explain the early life of Rani Lakshmi Bai.

Rani Lakshmi Bai, also known as Manikarnika Tambe, was born in a Brahmin family on 19th November 1828. Her father and mother were Moropant Tambe and Bhagirathi Tambe. The Queen of Jhansi grew up with proper military exposure under Tantia Tope and Nana Sahib. She is also popularly known as Manu among the Marathas. Varanasi is the place where she was born. However, she had to move to Bithoor district in Uttar Pradesh when her mother died, and the father was employed as a military advisor in the court of Peshwa Baji Rao.

Lakshmi Bai had an unusual childhood for a Brahman girl, growing up in the family of Peshwa (ruler) Baji Rao II. The early life of Rani Lakshmi bai was very simple, down to earth, and full of bravery. She never feared to speak for her rights and she fought for the rights of others. Many people used to follow in her footsteps and were inspired by her actions. In today's time also, everyone knows her as the queen of bravery and courage.

4. Why is Rani Laxmi Bai famous?

Rani Lakshmi Bai is known as a brave freedom fighter. She is known for her courage and bravery during the 1857 revolt against Britishers. Rani Lakshmi Bai was the first woman freedom fighter who stood for her rights and fought for India’s freedom. She is an icon known for her bravery. The warrior queen of Jhansi, Rani Lakshmi Bai fought with the Britishers and helped many Indians. She is famous as a good ruler, intelligent communicator, and defender of the faith. 

A queen of India who rose to prominence as a military leader during the British-led war of independence in 1857, she became rani (queen) and her name was changed to Laksmi Bai when she married Gangadhar, the raja (ruler) of Jhansi in 1842.

Essay on Rani Lakshmi Bai | 500+ Words

Rani Lakshmi Bai, also known as the Rani of Jhansi, was a remarkable and fearless leader who played a crucial role in India’s fight for independence during the 19th century. In this essay, we will explore the inspiring life of Rani Lakshmi Bai, her unwavering dedication to her people, and her legacy as a symbol of strength and resilience.

Early Life and Background

Rani Lakshmi Bai was born on November 19, 1828, in Varanasi, India. Her birth name was Manikarnika, and she was fondly called Manu. She belonged to a Marathi Brahmin family and received a strong education, which was uncommon for girls during her time. Her upbringing instilled in her a sense of courage and determination.

Becoming the Queen of Jhansi

At the age of 14, Manu was married to Maharaja Raja Gangadhar Rao of Jhansi, becoming the queen of the princely state. Sadly, she became a widow when she was just 18 years old after her husband’s passing. This event marked the beginning of her journey as a leader and warrior.

The Struggles of Jhansi

After the death of her husband, Jhansi faced a crisis. The British East India Company tried to annex the state, citing the Doctrine of Lapse. However, Rani Lakshmi Bai refused to surrender Jhansi and decided to defend her kingdom and its people.

Rani Lakshmi Bai’s Warrior Spirit

Rani Lakshmi Bai was not just a queen; she was a fearless warrior. She trained in horseback riding, sword fighting, and archery, skills that would later prove invaluable in her fight against the British. She was determined to protect her people and their way of life.

The Revolt of 1857

During the Indian Rebellion of 1857, also known as the Sepoy Mutiny, Rani Lakshmi Bai emerged as a prominent leader. She refused to accept British rule and played a pivotal role in the rebellion, inspiring others with her courage and determination.

The Siege of Jhansi

One of the most significant moments in Rani Lakshmi Bai’s life was the Siege of Jhansi in 1858. Despite being outnumbered and outgunned, she valiantly defended her city. Her leadership during this siege became a symbol of resistance against British imperialism.

Legacy of Bravery

Rani Lakshmi Bai’s legacy goes beyond her military prowess. She was a symbol of bravery, resilience, and the spirit of freedom. Her determination to protect her people and her refusal to bow to foreign rule left an indelible mark on India’s struggle for independence.

Remembering Rani Lakshmi Bai

Today, Rani Lakshmi Bai is remembered and celebrated across India. Her story inspires people of all ages, reminding us that even in the face of adversity, courage and determination can lead to great accomplishments. Statues, memorials, and streets are named after her to honor her memory.

Conclusion of Essay on Rani Lakshmi Bai

In conclusion, Rani Lakshmi Bai was not merely a queen; she was a warrior, leader, and symbol of courage. Her unwavering dedication to her people and fearless resistance against British rule mark her as a true hero in India’s history. Furthermore, Rani Lakshmi Bai’s enduring legacy continues to inspire us, urging us to advocate for our beliefs and persevere in the face of adversity. As the Warrior Queen of India, she remains a glowing exemplar of strength and resilience.

Also Check: Simple Guide on How To Write An Essay

• Latest News
• Story of the day
• Idhi Sangathi
• Featured Articles
• Bollywood News

Grandalayam

• Publications
• Video Albums
• Message Oriented
• Sahasranamalu
• Mangalaharathulu
• Recent Uploads
• Animated Stories
• TORi Live Shows
• Non-Vegetarian
• Sweets N Desserts
• Audio Jokes
• Audio Cartoons
• Mallikkrazy
• Siggu Siggu
• Facebook Fun
• Mallik Comedy
• Shhh Gup Chip
• Happy Happy Gaa
• Comedy Episodes
• Ladies Special
• Everyday Health
• Staying Healthy
• Diet & Fitness

Indian Heroes Jhansi Lakshmi Bai Life History In Telugu with Animation

posted on Sep 25, 2012

Essay Curve

Essay on Rani Lakshmi Bai – Short Essay & Long Essay upto 1500 Words

Essay on Rani Lakshmi Bai: Rani Lakshmi Bai, also known as the Queen of Jhansi, was a fearless warrior and a symbol of resistance against British colonial rule in India. Her bravery and determination in the face of adversity have made her a legendary figure in Indian history. In this essay, we will explore the life and legacy of Rani Lakshmi Bai, highlighting her role in the Indian Rebellion of 1857 and her unwavering commitment to the fight for independence.

Table of Contents

Rani Lakshmi Bai Essay Writing Tips

1. Introduction: Start your essay by introducing Rani Lakshmi Bai, also known as the Queen of Jhansi, who was a prominent figure in the Indian Rebellion of 1857 against British rule. Mention her bravery, leadership, and sacrifice for the freedom of India.

2. Background information: Provide a brief background on Rani Lakshmi Bai’s early life, including her upbringing, education, and marriage to the Maharaja of Jhansi, Raja Gangadhar Rao.

3. Bravery and leadership: Discuss Rani Lakshmi Bai’s courage and leadership during the Indian Rebellion of 1857. Highlight her role in leading her troops into battle against the British forces and her determination to protect her kingdom from colonial rule.

4. Sacrifice and martyrdom: Explain how Rani Lakshmi Bai fought fiercely for her kingdom and people, ultimately sacrificing her life in battle. Emphasize her refusal to surrender to the British and her commitment to the cause of Indian independence.

5. Legacy: Describe the lasting impact of Rani Lakshmi Bai’s actions and legacy on the Indian independence movement. Discuss how she continues to be remembered as a symbol of courage, patriotism, and resistance against colonial oppression.

6. Cultural significance: Explore Rani Lakshmi Bai’s cultural significance in Indian history and folklore. Discuss how she is celebrated as a national hero and a symbol of women’s empowerment in India.

7. Conclusion: Summarize the key points of your essay and reiterate the importance of Rani Lakshmi Bai’s bravery, leadership, and sacrifice in the fight for Indian independence. Reflect on her enduring legacy and the inspiration she continues to provide to people around the world.

Essay on Rani Lakshmi Bai in 10 Lines – Examples

1. Rani Lakshmi Bai was born on November 19, 1828, in Varanasi, India. 2. She was the queen of the princely state of Jhansi in North India. 3. Rani Lakshmi Bai was a prominent figure in the Indian Rebellion of 1857 against British rule. 4. She was known for her bravery and leadership during the rebellion. 5. Rani Lakshmi Bai fought against the British forces in defense of her kingdom. 6. She is often referred to as the “Rani of Jhansi” or “Jhansi ki Rani.” 7. Rani Lakshmi Bai died on June 18, 1858, during the battle for Gwalior. 8. Her legacy as a fearless warrior and symbol of resistance against colonialism lives on in Indian history. 9. She is considered a national hero in India and her story is taught in schools across the country. 10. Rani Lakshmi Bai’s courage and determination continue to inspire generations of Indians.

Sample Essay on Rani Lakshmi Bai in 100-180 Words

Rani Lakshmi Bai, also known as the Queen of Jhansi, was a fearless and courageous warrior who played a significant role in the Indian Rebellion of 1857 against British rule. She was born in 1828 in Varanasi and was married to the Maharaja of Jhansi, Raja Gangadhar Rao.

After her husband’s death, the British refused to recognize her adopted son as the heir to the throne of Jhansi. This led Rani Lakshmi Bai to take up arms and lead her troops into battle against the British forces. She fought bravely and valiantly, earning the respect and admiration of her followers.

Despite facing overwhelming odds, Rani Lakshmi Bai never backed down and continued to fight for the freedom of her people. She became a symbol of resistance and patriotism for Indians across the country.

Rani Lakshmi Bai’s legacy lives on as a symbol of courage, strength, and determination. She will always be remembered as one of India’s greatest freedom fighters who sacrificed her life for the cause of independence.

Short Essay on Rani Lakshmi Bai in 200-500 Words

Rani Lakshmi Bai, also known as the Rani of Jhansi, was one of the leading figures of the Indian Rebellion of 1857. Born in 1828 in Varanasi, she was named Manikarnika Tambe and was married to the Maharaja of Jhansi, Raja Gangadhar Rao, at a young age. After her husband’s death in 1853, she took on the responsibility of ruling the kingdom of Jhansi.

Rani Lakshmi Bai was known for her bravery, courage, and determination. She was a skilled warrior and a fearless leader who fought against the British East India Company during the Indian Rebellion of 1857. When the British refused to recognize her adopted son as the heir to the throne of Jhansi, she led her army into battle to defend her kingdom.

One of the most famous incidents in Rani Lakshmi Bai’s life was the Siege of Jhansi in 1858. Despite being outnumbered and outgunned, she and her army fought valiantly against the British forces. She was eventually forced to retreat from Jhansi, but she continued to resist the British occupation of her kingdom. She joined forces with other rebel leaders, such as Tantia Tope and Nana Sahib, in the fight against British rule.

Rani Lakshmi Bai’s bravery and sacrifice inspired many Indians to join the rebellion against British colonial rule. She became a symbol of resistance and a hero of the Indian independence movement. Her famous battle cry, “Khub ladi mardani, woh to Jhansi wali rani thi” (She fought like a man, she was the queen of Jhansi), is still remembered and celebrated in India today.

Unfortunately, Rani Lakshmi Bai’s fight for independence came to a tragic end. She was killed in battle in Gwalior in 1858, at the young age of 29. Despite her death, her legacy lived on, and she remains a symbol of courage and patriotism in India.

In conclusion, Rani Lakshmi Bai was a remarkable woman who defied societal norms and fought against British colonial rule. Her bravery and sacrifice continue to inspire generations of Indians to stand up for their rights and fight for justice. She will always be remembered as one of the greatest freedom fighters in Indian history.

Essay on Rani Lakshmi Bai in 1000-1500 Words

Rani Lakshmi Bai, also known as the Queen of Jhansi, was one of the leading figures of the Indian Rebellion of 1857. She was born on November 19, 1828, in Varanasi, India, and was named Manikarnika Tambe by her parents. She later became known as Lakshmi Bai after her marriage to the Maharaja of Jhansi, Raja Gangadhar Rao Newalkar.

Rani Lakshmi Bai was a courageous and fearless warrior who played a significant role in the fight against British colonial rule in India. She was known for her bravery, leadership, and determination to protect her kingdom from foreign invaders. Her story is an inspiring example of female empowerment and resistance against oppression.

Rani Lakshmi Bai’s early life was marked by tragedy and hardship. Her mother died when she was just four years old, and her father passed away when she was eight. She was raised by her uncle, who taught her martial arts, horseback riding, and other skills traditionally reserved for boys. This upbringing instilled in her a sense of independence and strength that would serve her well in the years to come.

In 1842, Lakshmi Bai married Raja Gangadhar Rao Newalkar, the Maharaja of Jhansi. The couple had a son, but he died in infancy, leaving the kingdom without a male heir. This led to a succession dispute, with the British East India Company trying to annex Jhansi under the Doctrine of Lapse, a policy that allowed them to take over Indian states without a male heir. However, Rani Lakshmi Bai refused to accept this injustice and fought back against the British forces.

The Indian Rebellion of 1857, also known as the Sepoy Mutiny, was a widespread uprising against British rule in India. Rani Lakshmi Bai played a key role in the rebellion, leading her troops into battle against the British forces. She was known for her bravery and skill on the battlefield, and her leadership inspired others to join the fight for independence.

One of the most famous incidents in Rani Lakshmi Bai’s life was the Siege of Jhansi in 1858. The British forces laid siege to the city, but Rani Lakshmi Bai and her troops fought back fiercely, holding out for several weeks before the city finally fell. Despite being outnumbered and outgunned, Rani Lakshmi Bai refused to surrender and continued to resist until the very end.

After the fall of Jhansi, Rani Lakshmi Bai escaped with a small band of loyal followers and continued to fight against the British forces. She joined forces with other rebel leaders, including Tantia Tope and Nana Sahib, in a last-ditch effort to drive the British out of India. However, their efforts were ultimately unsuccessful, and Rani Lakshmi Bai was killed in battle in June 1858.

Rani Lakshmi Bai’s legacy lives on as a symbol of courage, resilience, and female empowerment. She is remembered as a fearless warrior who fought for her people and her country, even in the face of overwhelming odds. Her story has inspired generations of Indians to stand up against injustice and oppression, and her name is synonymous with the struggle for independence and freedom.

In conclusion, Rani Lakshmi Bai was a remarkable woman who defied societal norms and expectations to become a legendary figure in Indian history. Her bravery, leadership, and determination to protect her kingdom from foreign invaders have earned her a place of honor in the hearts of millions of Indians. She will always be remembered as the Queen of Jhansi, a symbol of resistance and strength in the face of adversity.

Related Essays

Essay on A Visit To A Fair – 10 Lines, 100 to 1500 Words

Value of Games And Sports – Essay in 10 Lines, 100 to 1500 Words

Essay on Importance of Teacher – 100, 200, 500, 1000 Words

Essay on A Visit To A Museum – 100, 200, 500, 1000 Words

Essay on Effect of Social Media On Youth

Essay on Shri Guru Nanak Dev Ji – Short & Long Essay Examples

Essay on Nuclear Family – Short Essay & Long Essay upto 1500 Words

Essay on Anudeep Durishetty – 10 Lines, 100 to 1500 Words

Essay on Non Violence – Samples, 10 Lines to 1500 Words

Covid 19 Responsive School – Essay in 10 Lines, 100 to 1500 Words

Leave a Comment Cancel reply

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

45,000+ students realised their study abroad dream with us. Take the first step today

Meet top uk universities from the comfort of your home, here’s your new year gift, one app for all your, study abroad needs, start your journey, track your progress, grow with the community and so much more.

Verification Code

An OTP has been sent to your registered mobile no. Please verify

Thanks for your comment !

Our team will review it before it's shown to our readers.

• Indian History /

Rani Lakshmi Bai: The Courage and Leadership of ‘Jhansi ki Rani’

• Updated on  
• Feb 23, 2024

In a world where the glorious tales of kings and their battle victories often overshadow the roles of women, Rani Lakshmi Bai emerges as a remarkable exception. As a central figure in the Indian Revolt of 1857 , her legacy is defined by selflessness, courage, and unwavering dedication. In this blog, we will explore the extraordinary life of this warrior queen, especially shedding light on her early life details. 

Also Read: Unveiling the Heroic Role of Women in India’s Freedom Struggle

What was the Early Life of Rani Lakshmi Bai?

Interestingly, the exact birth date of Lakshmi Bai is still unknown. According to some records, she was believed to have been born around 1828 in Varanasi. Her early childhood was spent in the household of Peshwa Baji Rao II, thus, answerable for the unusual bringing. Moreover, growing up among boys in Peshwa’s court, Rani Lakshmi Bai was trained exceptionally well in martial arts, riding, and fighting.  

Bai’s Married Life

Rani Lakshmi Bai was married to the king of Jhansi who was known as Gangadhar Rao Newalkar. In 1851, the couple was blessed with a baby son, Damodar Rao, who was the heir of the kingdom. Unfortunately, he died within 4 months of his birth. However, the couple later adopted Gangadhar Rao’s cousin and named him Damodar Rao. 

Upon Maharaja’s demise in the year 1853, the British government implemented the famous Doctrine of Lapse under the Governor-General Lord Dalhousie . Thus, this rejected Damodar Rao’s claim to the throne as illegitimate. Rani Lakshmi Bai was asked to leave the region. 

Also Read: Indian Freedom Fighters

The Revolt of 1857

The Indian Revolt of Meerut started in May 1857. Upon receiving the dreadful news, Lakshmi Bai increased her security to protect the region from falling into the wrong hands. Additionally, the Bengal Native Infantry occupied Jhansi’s Star Fort in June 1857 and broke massacre onto British officials. 

Suspecting Lakshmi Bai’s involvement in the incident, Sir Hugh Rose, the commanding officer, demanded her to surrender the city. Upon receiving a refusal from the Queen of Jhansi, British forces launched full-force attacks on Jhansi. As the troops continued to destroy Jhansi, Rani Lakshmi Bai escaped the fort with her son and her horse who died shortly after their escape. 

Death of Rani Lakshmi Bai

Furthermore, after escaping the destructing region of Jhansi, Lakshmi Bai is believed to have joined other forces such as Kapli. Unfortunately, British forces managed to reign supreme by defeating all forces against them. 

Consequently, the British forces again attacked rebellions in Kotah-ki-Serai near Gwalior. Thousands of people lost their lives, hundreds were widowed, and tons of people became orphans in the blink of an eye. Thus, it was during this time that Queen Lakshmi Bai lost her life as a martyr on the battlefield. 

Interesting Facts About Rani Lakshmi Bai

In addition, here are interesting facts about Rani Lakshmi Bai:

• The birth name of Lakshmi Bai was Manikarnika Tambe. It was only after her marriage to the King of Jhansi that she was renamed.
• Lakshmi Bai is believed to have excellent horseback riding skills.
• Moreover, Chabili is one of her nicknames which was given to her for her playful nature. 
• Consequently, to honour the courageous Queen of Jhansi, two postage stamps were issued in 1957.

Thus, the life of Rani Lakshmi Bai is a true testament to courage and unwavering determination. moreover, her fearless leadership on the battlefield and undefeatable spirit serve as a reminder for the young generation to never be afraid.

Rani Laxmi Bai is famous as she was one of the first woman freedom fighters in 1857 who was against the British.

Rani Lakshmibai was trained by Peshwa Baji Rao II.

Rani Laxmi Bai died in the Battle of Gwalior on the 18th of June, 1858.

#1. Rani Lakshmi Bai was married to?

#2. rani lakshmi bai named her son, #3. the revolt of merut began in which year.

Relevant Blogs

This was all about Rani Lakshmi Bai. If you want to read more articles like this! You can get Study notes on the Modern History of India here. Also, you can visit our general knowledge page on Indian History !

Parul Sharma

Leave a Reply Cancel reply

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

Contact no. *

Connect With Us

45,000+ students realised their study abroad dream with us. take the first step today..

Resend OTP in

Need help with?

Study abroad.

UK, Canada, US & More

IELTS, GRE, GMAT & More

Scholarship, Loans & Forex

Country Preference

New Zealand

Which English test are you planning to take?

Which academic test are you planning to take.

Not Sure yet

When are you planning to take the exam?

Already booked my exam slot

Within 2 Months

Want to learn about the test

Which Degree do you wish to pursue?

When do you want to start studying abroad.

January 2025

September 2025

What is your budget to study abroad?

How would you describe this article ?

Please rate this article

We would like to hear more.

Have something on your mind?

Make your study abroad dream a reality in January 2022 with

India's Biggest Virtual University Fair

Essex Direct Admission Day

Why attend .

Don't Miss Out

Rani Lakshmi Bai, Check Freedom Struggle and Revolt of 1857

Rani Laxmi Bai, also known as Jhansi ki rani, was a brave ruler of princely kingdom of Jhansi. Rani Laxmi Bai actively participated in revolt of 1857 in order to get freedom for India.

Table of Contents

Rani Lakshmi Bai Biography

Rani Lakshmi Bai, also known as Jhansi ki Rani, was a brave ruler of the princely kingdom of Jhansi (presently located in the Jhansi district in Uttar Pradesh). She was born on 19 November 1828 in the town of Varanasi. She was a legendary character who was involved in the early Indian Rebellion of 1857 and is linked to early resistance to the British Raj. After her husband, the Maharaja of Jhansi Raja Gangadhar Rao Newalkar passed away, Lord Dalhousie, the British governor-general of India, refused to recognize the Maharaja’s adopted son as his heir and seized Jhansi in accordance with their “doctrine of lapse” policy.

A woman warrior as courageous and strong as Rani Lakshmi Bai has never before been seen in Indian history. She sacrificed herself in the fight for Swaraj and the release of the Indian people from British oppression. Rani Lakshmi Bai is a magnificent illustration of patriotism and pride in one’s country. She inspires many individuals, and they look up to her. Thus, her name is immortalised in the history of India and will live on in every Indian’s heart forever.

Rani Lakshmi Bai Early Life

• In a Marathi Brahmin family, Rani Lakshmi bai was born Manikarnika Tambe on November 19, 1828, in Varanasi, India, to Moropant Tambe and Bhagirathi Sapre (Bhagirathi Bai). 
• She went by the name Manu. She lost her mother when she was four years old. 
• Lakshmi bai was adored by her father, a court Peshwa of Bithoor, who called her a “Chhabili,” which means “playful,” and raised her as his daughter. 
• Compared to most girls of her era, Lakshmi Bai had a somewhat unusual childhood. 
• She obtained her schooling at home, including martial arts, sword fighting, horseback, shooting, and fencing, while growing up in the Peshwa family with boys. 
• Along with her childhood pals Nana Sahib and Tantia Tope, she also studied Mallakhamba.

Information About Rani Lakshmi Bai and Annexation of Jhansi

Manikarnika married the Maharaja of Jhansi, Gangadhar Rao Newalkar, in May 1842. After the famous Hindu goddess Lakshmi, she was given the name Lakshmi bai (or Laxmibai) afterwards. Her son Damodar Rao, who was born in 1851 and died prematurely after four months, was born. The Maharaja, who was without an heir, adopted his cousin’s kid. The youngster, who had previously gone by the name Anand Rao, was given the new name Damodar Rao the day before the Maharaja passed away. In addition to giving the British political officer a letter with instructions to treat the child with respect, the Maharaja also executed the adoption procedure with him present. The Maharaja passed away in November 1853, and the British East India Company, led by Governor-General Lord Dalhousie, refused to recognize the Maharaja’s adopted son as his heir, annexing the state of Jhansi in accordance with the “ Doctrine of Lapse .” Lakshmi bai, who was popularly known to the British as “the Rani of Jhansi,” was furious about the turn of events. She made up her mind not to give the British control over Jhansi. In March 1854, the British gave Lakshmi bai a directive to vacate the palace and fort of Jhansi and appointed her to a monthly stipend of Rs. 60,000.

Revolt of 1857

The Revolt of 1857 , which is regarded as the first significant opposition against British rule, presented a danger to British power in India for the first time. On May 10, 1857, a sepoy mutiny against the British East India Company broke out in Meerut, a garrison town. Lakshmi bai had not yet rebelled against the British and had actually asked Captain Alexander Skene, a British political officer, for permission to assemble a force of armed men for her security, which she was granted. In a number of north Indian cities, the flame of insurrection was quickly spreading. Landlords and owners of princely estates who were unhappy started to rise up in rebellion against the British army. Although the British had promised to send soldiers to Jhansi, the troops took a while to show up. When the British troops eventually arrived in Jhansi in March 1858, they were surprised by the level of defence the city had put in place due to a segment of Lakshmi bai’s advisors who wished to liberate Jhansi from British authority. Heavy weapons that could fire across the entire town were installed in the fort.

Role in Revolt of 1857

The Central Indian Field Force commander, Sir Hugh Rose, warned that the city would be destroyed if it did not submit. Lakshmi bai declared that they would struggle for independence until they died at this point. On March 23, 1858, when Rose besieged Jhansi, she engaged in combat with the British troops to protect the city. In addition to putting up a strong fight against the British troops, she asked Tantia Tope for assistance and obtained it. Lakshmi bai refused to give up despite the British overwhelming her forces. The valiant Rani jumped from the fort on her horse, Badal, with Damodar Rao on her back and managed to escape in the night escorted by her guards. Dee Lala Bhau Bakshi, Moti Bai, Deewan Raghunath Singh, and Khuda Bakhsh Basharat Ali (commandant), among others, were among the warriors who managed to flee with her. After leaving the fort, she moved toward the east and camped at Kalpi, where she was joined by other rebels, including Tantia Tope. They were able to take control of Kalpi, but on May 22, 1858, British troops invaded the town. Lakshmi bai led the Indian army in combat with the British, but she was unsuccessful. After escaping to Gwalior and joining the other Indian soldiers, Lakshmi bai joined the Nawab of Banda, Rao Sahib, and Tantia Tope. They led a successful assault on the city fortress of Gwalior and managed to take control of its armoury and treasury without engaging in any actual fighting. The Peshwa (ruler) was thereafter declared to be Nana Sahib, and the governor to be Rao Sahib (subedar). However, Lakshmi bai anticipated a British assault in Gwalior but was unable to persuade the other Indian chiefs to plan a defence. After taking Morar on June 16 of that year, the British soldiers led by Rose successfully attacked Gwalior, confirming Lakshmi bai’s prediction.

Rani Lakshmi Bai Death

On June 17, 1858, Lakshmi bai commanded a violent engagement with a squadron of the 8th (King’s Royal Irish) Hussars under Captain Heneage in Kotah-ki-Serai, close to the Phool Bagh of Gwalior. Some sources claim that Lakshmi bai, who was dressed in a sawar’s uniform, died when a soldier “dispatched the young lady with his carbine,” while other sources claim that the Rani, who was dressed in a cavalry leader’s attire, engaged in a fierce battle and, after becoming seriously injured, asked a hermit to burn her body in order to prevent the British from capturing it. Several residents of the area cremated her body after she passed away. Rose claimed that Lakshmi bai’s remains were buried “with much ceremony” beneath a tamarind tree at the foot of the Rock of Gwalior.

Legacy of Rani Lakshmi Bai

Rani Lakshmi bai is a national hero in India. She is remembered as a brave and courageous woman who fought for her homeland and her people. She is a symbol of Indian independence and resistance to colonial rule. Lakshmi bai’s legacy has inspired generations of Indians. She is a role model for women and girls, and she is a reminder of the importance of fighting for freedom and justice. Generations of people have been inspired by the brave queen’s efforts. Several institutions have been named in her honour, including the Rani Lakshmi Bai Central Agricultural University in Jhansi, the Maharani Laxmi Bai Medical College in Jhansi, the Lakshmi bai National University of Physical Education in Gwalior, and the Rani of Jhansi Regiment, a women’s unit of the Indian National Army.

Rani Lakshmi Bai UPSC

• When the Maharaja passed away, Lord Dalhousie (born on April 22, 1812) attempted to invade Jhansi using the Doctrine of Lapse because the sovereign lacked a natural heir.
• In accordance with this, the Rani was given a yearly annuity and instructed to leave the Jhansi fort.
• Meerut had experienced the Revolt of 1857, and the Rani was in charge of Jhansi as her little son’s guardian.
• In order to take control of the fort, British troops led by Sir Hugh Rose came there in 1858. He threatened to destroy the city if it didn’t submit to him.
• Rani Laxmibai refused and proclaimed, “We fight for independence.” In the words of Lord Krishna, we will reap the benefits of victory if we triumph, but if we lose and perish in combat, we shall undoubtedly
• The Rani led her army of men and women bravely against the British for two weeks during the fight. Jhansi fought valiantly, but they were defeated.
• The Rani escaped to Kalpi on horseback while carrying her young boy on her back.
• Tatya Tope and other rebel fighters helped the Rani Take control of Gwalior’s fort.
• She then went to Morar, Gwalior, to fight the British.
• On June 18, 1858, at the age of 23, Rani Laxmibai perished in battle in Gwalior. When she died, she was wearing a soldier’s uniform.

Sharing is caring!

Rani Laksmi Bai FAQs

Why was rani lakshmi bai famous.

The Indian Mutiny of 1857–1858 is renowned for Lakshmi Bai's bravery. Bai provided fierce opposition to the occupying soldiers during a siege of the Jhansi fort and refused to give up even after her warriors were outnumbered. After successfully attacking Gwalior, she was subsequently killed in battle.

Who Shot Rani Lakshmi bai?

After several battles, Lakshmibai was finally killed at Kotah-ki-Serai on June 17 when an 8th Hussars warrior shot her from her horse.

Was Laxmibai a freedom fighter?

Near Gwalior in 1858, in a location known as Kotah-ki-Serai, Rani Lakshmibai, commonly known as the Rani of Jhansi, lost her life in battle against the British colonial authorities. She was among the first Indian women to fight for freedom and overthrow the British in 1857.

What happened to Rani Lakshmi Bai baby?

The "Jhansi ki Rani's" son, Damodar Rao, passed away just four months after his birth. After the infant passed away, her husband adopted a cousin's child named Anand Rao, who was later given the new name Damodar Rao the day before Maharaja's demise.

Who defeated Jhansi Rani in 1857?

General Hugh Rose arrived in Jhansi in 1858, ordered that it submit, and then attacked the city before seizing the fort. The British forces defeated an army led by Tantia Tope that was attempting to free Jhansi.

Who is rani lakshmi bai?

Rani Lakshmibai, also known as Rani of Jhansi, was a fearless and legendary figure in the Indian Rebellion of 1857.

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

Trending Event

• RPSC RAS Apply Online 2024
• SSC MTS Admit Card 2024
• TNPSC Group 2 Answer Key 2024
• SSC GD Apply Online 2025

Recent Posts

UPSC Exam 2024

• UPSC Online Coaching
• UPSC Syllabus 2024
• UPSC Prelims Syllabus 2024
• UPSC Mains Syllabus 2024
• UPSC Exam Pattern 2024
• UPSC Age Limit 2024
• UPSC Calendar 2025
• UPSC Syllabus in Hindi
• UPSC Full Form
• UPPSC Exam 2024
• UPPSC Calendar
• UPPSC Syllabus 2024
• UPPSC Exam Pattern 2024
• UPPSC Application Form 2024
• UPPSC Eligibility Criteria 2024
• UPPSC Admit card 2024
• UPPSC Salary And Posts
• UPPSC Cut Off
• UPPSC Previous Year Paper

BPSC Exam 2024

• BPSC 70th Notification
• BPSC 69th Exam Analysis
• BPSC Admit Card
• BPSC Syllabus
• BPSC Exam Pattern
• BPSC Cut Off
• BPSC Question Papers

SSC CGL 2024

• SSC CGL Exam 2024
• SSC CGL Syllabus 2024
• SSC CGL Cut off
• SSC CGL Apply Online
• SSC CGL Salary
• SSC CGL Previous Year Question Paper
• SSC CGL Admit Card 2024
• SSC MTS 2024
• SSC MTS Apply Online 2024
• SSC MTS Syllabus 2024
• SSC MTS Salary 2024
• SSC MTS Eligibility Criteria 2024
• SSC MTS Previous Year Paper

SSC Stenographer 2024

• SSC Stenographer Notification 2024
• SSC Stenographer Apply Online 2024
• SSC Stenographer Syllabus 2024
• SSC Stenographer Salary 2024
• SSC Stenographer Eligibility Criteria 2024

SSC GD Constable 2025

• SSC GD Salary 2025
• SSC GD Constable Syllabus 2025
• SSC GD Eligibility Criteria 2025

IMPORTANT EXAMS

• Terms & Conditions
• Return & Refund Policy
• Privacy Policy

• History & Society
• Science & Tech
• Biographies
• Animals & Nature
• Geography & Travel
• Arts & Culture
• Games & Quizzes
• On This Day
• One Good Fact
• New Articles
• Lifestyles & Social Issues
• Philosophy & Religion
• Politics, Law & Government
• World History
• Health & Medicine
• Browse Biographies
• Birds, Reptiles & Other Vertebrates
• Bugs, Mollusks & Other Invertebrates
• Environment
• Fossils & Geologic Time
• Entertainment & Pop Culture
• Sports & Recreation
• Visual Arts
• Demystified
• Image Galleries
• Infographics
• Top Questions
• Britannica Kids
• Saving Earth
• Space Next 50
• Student Center

What is Lakshmi Bai remembered for?

Lakshmi Bai

Our editors will review what you’ve submitted and determine whether to revise the article.

• Cultural India - Biography of Rani Lakshmibai
• Academia - The Making of A Viraangana-Lakshmi Bai
• IndiaNetZone - Biography of Rani Laxmi Bai
• MapsofIndia.com - June 18 1858: Rani Lakshmibai of Jhansi Dies While Fighting the British Troops near Gwalior
• The New York Times - Overlooked No More: Rani of Jhansi, India’s Warrior Queen Who Fought the British
• HistoryNet - Who is Manikarnika? The Real Story of the Legendary Hindu Queen Lakshmi Bai

What was Lakshmi Bai’s childhood like?

Brought up in the household of the  peshwa  (ruler) Baji Rao II, Lakshmi Bai had an unusual upbringing for a  Brahman  girl. Growing up with the boys in the  peshwa ’s court, she was trained in martial arts and became proficient in sword fighting and riding. 

Who was Lakshmi Bai?

Lakshmi Bai was rani (queen) of  Jhansi . During the Indian Mutiny  of 1857–58, she rapidly organized her troops and assumed charge of the rebels in the  Bundelkhand  region. 

Lakshmi Bai is remembered for her valour during the Indian Mutiny  of 1857–58. During a siege of the fort of Jhansi , Bai offered stiff resistance to the invading forces and did not surrender even after her troops were overwhelmed. She was later killed in combat after having successfully assaulted Gwalior .

Recent News

Lakshmi Bai (born c. November 19, 1835, Kashi , India—died June 17, 1858, Kotah-ki-Serai, near Gwalior) was the rani (queen) of Jhansi and a leader of the Indian Mutiny of 1857–58.

Brought up in the household of the peshwa (ruler) Baji Rao II, Lakshmi Bai had an unusual upbringing for a Brahman girl. Growing up with the boys in the peshwa ’s court, she was trained in martial arts and became proficient in sword fighting and riding. She married the maharaja of Jhansi, Gangadhar Rao, but was widowed without bearing a surviving heir to the throne. Following established Hindu tradition, just before his death the maharaja adopted a boy as his heir. Lord Dalhousie , the British governor-general of India , refused to recognize the adopted heir and annexed Jhansi in accordance with the doctrine of lapse . An agent of the East India Company was posted in the small kingdom to look after administrative matters.

The 22-year-old queen refused to cede Jhansi to the British. Shortly after the beginning of the mutiny in 1857, which broke out in Meerut , Lakshmi Bai was proclaimed the regent of Jhansi, and she ruled on behalf of the minor heir . Joining the uprising against the British, she rapidly organized her troops and assumed charge of the rebels in the Bundelkhand region. Mutineers in the neighbouring areas headed toward Jhansi to offer her support.

Under Gen. Hugh Rose , the East India Company’s forces had begun their counteroffensive in Bundelkhand by January 1858. Advancing from Mhow , Rose captured Saugor (now Sagar ) in February and then turned toward Jhansi in March. The company’s forces surrounded the fort of Jhansi, and a fierce battle raged. Offering stiff resistance to the invading forces, Lakshmi Bai did not surrender even after her troops were overwhelmed and the rescuing army of Tantia Tope , another rebel leader, was defeated at the Battle of Betwa. Lakshmi Bai managed to escape from the fort with a small force of palace guards and headed eastward, where other rebels joined her.

Tantia Tope and Lakshmi Bai then mounted a successful assault on the city-fortress of Gwalior . The treasury and the arsenal were seized, and Nana Sahib , a prominent leader, was proclaimed as the peshwa (ruler). After taking Gwalior, Lakshmi Bai marched east to Morar to confront a British counterattack led by Rose. Dressed as a man, she fought a fierce battle and was killed in combat.

The most comprehensive and authoritative history site on the Internet.

Lakshmi Bai, the Rani of Jhansi

In the almost 150 years since she belatedly committed herself to the revolt known as the Indian Mutiny, Lakshmi Bai, the rani of Jhansi, has been the only leader to be described in positive terms by her adversaries. True, some reviled her as a villainess, but others admired her as a warrior queen. Indian nationalists of the early 20th century were less divided in venerating her as an early symbol of resistance to British rule.

The future rani was born to a prominent Brahmin family in Benares (now Varanisi) in northern India on November 19, 1827. Formally named Manikarnika, she was called “Manu” by her parents. Her mother, Bhagirathi, died when she was 4. Under the care of her father, Moropant Tambe, her education included horsemanship, fencing and shooting. In 1842 she became the second wife of Gangadhar Rao Niwalkar, the childless raja of Jhansi, a principality in Bundelkhand.

Renamed Lakshmi Bai, the young rani bore one son in 1851, but he died four months later. In 1853, following a serious illness, Gangadhar Rao adopted a distant cousin named Damodar Rao as his son— similarly, Gangadhar and the brother who had preceded him on the throne were adopted heirs. The adoption papers and a will naming the 5-year-old boy as Rao’s heir and the rani as regent were presented to a Major Ellis, who was serving as an assistant political agent at Jhansi on November 20, 1853. Gangadhar Rao died the following day. Ellis forwarded the information to his superior, Major John Malcolm. Ellis was sympathetic to the rani’s claims, and even Malcolm, who did not support her regency, described the young widow in a letter to Governor-General James Andrew BrounRamsay, 1st Marquess of Dalhousie, as “a woman highly respected and esteemed, and I believe fully capable of doing justice to such a charge.”

Under Lord Dalhousie, the British government had adopted an aggressive policy of annexing Indian states. Charges of mismanagement often offered an excuse. Another justification, applied with increasing frequency after 1848, was the Doctrine of Lapse. The British already exercised the right to recognize the succession in Indian states that were dependent upon them. As a corollary, Dalhousie claimed that if the adoption of an heir to the throne was not ratified by the government, the state would pass by “lapse” to the British.

In spite of the rani’s arguments for the legality of the adoption and Ellis’ statements on her behalf, Dalhousie refused to acknowledge Damodar Rao as Gangadhar Rao’s heir. The new British superintendent, Captain Alexander Skene, took control of Jhansi under the Doctrine of Lapse without opposition. The rani was allowed to keep the town palace as a personal residence and received an annual pension of 5,000 rupees, from which she was expected to pay her husband’s debts. Damodar Rao inherited the raja’s personal estate, but neither his kingdom nor his title.

On December 3, Lakshmi Bai submitted a letter contesting the Doctrine of Lapse with Ellis’ approval, but Malcolm did not forward it. She submitted a second on February 16, 1854. After a consultation with British counsel John Lang, during which she declared “Mera Jhansi nahim dengee” (“I will not give up my Jhansi”), she submitted yet another petition on April 22, and she continued to resubmit petitions until early 1856. All her appeals were rejected.

Meanwhile, discontent had been building among the sepoys in the British East India Company’s army. The General Services Enlistment Act of 1856 required all recruits to go overseas if ordered, an act that would cause a Hindu to lose caste. Rumors spread that the cartridges for the newly issued Enfield rifles were greased with either cow or pig fat, regarded as abominations by the Hindu or Muslim sepoys who would tear them open with their teeth. Assurances that the cartridges were in fact greased with beeswax and vegetable oil were not as effective as rumors of a systematic British effort to undermine the sepoys’ faith and make it easier to convert them to Christianity. In Meerut on May 9, 1857, 85 sepoys who refused to use the Enfield cartridges were tried and put in irons. The next day three regiments stormed the jail, killed the officers and their families and marched on Delhi, 50 miles away.

Thousands of Indians outside the army had grievances of their own against British rule. Reforms against the practice of suttee and child marriage, permitting widows to remarry and allowing converts from Hinduism to inherit family property were seen as attacks on Hindu religious law. Land reform in Bengal had displaced many landholders. Violence spread through north and central India as leaders whose power had been threatened by the British took charge and transformed the mutiny into organized resistance.

On June 6, troops at Jhansi mutinied, shot their commanding officers and occupied the Star Fort, where the garrison’s treasury and magazine were stored. The city’s European populace took refuge in the fort under the direction of Captain Skene. The fort was well designed to withstand a siege: It included an internal water supply, but food was limited, and about half of the 66 Europeans were women and children. On June 8, Skene led the British out of the fort, but they were massacred. On June 12, the mutineers left Jhansi for Delhi.

Given Lakshmi Bai’s longstanding grievances against the government, the British were quick to blame the rising in Jhansi on her, but evidence of her involvement was thin. Skene’s deputies and personal servants reported that when the British asked the rani for assistance, she refused to have anything to do with the “British swine.” A Eurasian clerk’s wife who claimed to have escaped from the fort with her children reported that the rani had promised the British safe conduct. Her testimony has since been thoroughly debunked by S.N. Sen in his thoughtful study titled 1857 , but the idea that she had betrayed the community inflamed British imaginations.

Lakshmi Bai herself sent an account of the massacre to Major Walter Erskine, the commissioner at Sagar and Narbudda, on June 12:

The Govt. forces, stationed at Jhansie, thro’ their faithless, cruelty, and violence, killed all the European Civil and Military officers, the clerks and all their families and the Ranee not being able to assist them for want of Guns, and solders as she had only 100 or 50 people engaged in guarding her house she could render them no aid, which she very much regrets. That they, the mutineers, afterwards behaved with much violence against herself and her servants, and extorted a great deal of money from her….That her dependence was entirely on the British authorities who met with such a misfortune the Sepoys knowing her to be quite helpless sent me messages […]to the effect that if she, at all hesitated to comply with their requests, they would blow up her palace with guns. Taking into consideration her position she was obliged to consent to all the requests made and put up with a great deal of annoyance, and had to pay large sums in property as well as cash to save her life and honour. Knowing that no British officers had been spared in the whole District, she was, in consideration of the welfare and protection of the people, and the District, induced to address Perwannahs to all the Govt. subordinate Agency in the shape of Police, etc. to remain at their posts and perform their duties as usual, she is in continual dread of her life and that of the inhabitants. It was proper that the report of all this should have been made immediately, but the disaffected allowed her no opportunity for so doing. As they have this day proceeded towards Delhi, she loses no time in writing.

In a subsequent letter the rani reported there was anarchy and asked for orders from the British. Erskine forwarded both letters to Calcutta with a note saying her account agreed with what he knew from other sources. He authorized the rani to manage the district until he could send soldiers to restore order.

Faced with attacks by both neighboring principalities and a distant claimant to the throne of Jhansi, Lakshmi Bai recruited an army, strengthened the city’s defenses and formed alliances with the rebel rajas of Banpur and Shargarh. Her new recruits included mutineers from the Jhansi garrison.

The positive assessment of local British officials was not enough to overcome the British belief in Calcutta that Lakshmi Bai was responsible for the mutiny and the massacre. Her subsequent efforts to defend Jhansi confirmed their beliefs. In January 1858, Maj. Gen. Sir Hugh Rose marched toward the city. As late as February, the rani told her advisers that she would return the district to the British when they arrived.

On March 25, Rose laid siege to Jhansi. Threatened with execution if captured by the British, Lakshmi Bai resisted. In spite of a vigorous defense, by March 30, most of the rani’s guns had been disabled and the fort’s walls breached. On April 3, the British broke into the city, took the palace and stormed the fort.

The night before the final assault, Lakshmi Bai lashed her 10-year-old adopted son to her back and, with four followers, escaped from the fortress. Her father was less fortunate. He was captured and summarily hanged by the British, who sacked Jhansi for the next three days. After riding some 93 miles in 24 hours, Lakshmi Bai and her small retinue reached the fortress of Kalpi, where they joined three resistance leaders who had become infamous in British eyes for the atrocity at Cawnpore: Nana Sahib, Rao Sahib and Tatia Tope. The rebel army met the British at Koonch on May 6 but was forced to retreat to Kalpi, where it was defeated again on May 22-23.

On May 30, the retreating rebels reached Gwalior, which controlled both the Grand Trunk Road and the telegraph lines between Agra and Bombay. Jayaji Rao Scindhia, the maharaja of Gwalior, who had remained loyal to the British, tried to stop the insurgents, but his troops went over to their side on June 1, forcing him to flee to Agra.

On June 16, Rose’s forces closed in on Gwalior. At the request of the other rebel leaders, Lakshmi Bai led what remained of her Jhansi contingent out to stop them. On the second day of the fighting at Kotah-ki-Serai, the rani, dressed in male attire, was shot from her horse and killed. Gwalior fell soon after, and organized resistance collapsed. Rao Sahib and Tatia Tope continued to lead guerrilla attacks against the British until they were captured and executed. Nana Sahib disappeared and became a source of legend.

British newspapers proclaimed Lakshmi Bai the “Jezebel of India,” but Sir Hugh Rose compared his fallen adversary to Joan of Arc. Reporting her death to William Augustus, Duke of Cumberland, he said: “The Rani is remarkable for her bravery, cleverness, and perseverance; her generosity to her subordinates was unbounded. These qualities, combined with her rank, rendered her the most dangerous of all the rebel leaders.”

In modern India, Lakshmi Bai is regarded as a national heroine. Statues of her stand guard over Jhansi and Gwalior. Her story has been told in ballads, novels, movies and the Indian equivalent of Classics Illustrated comics. Prime Minister Indira Ghandi appeared as Lakshmi Bai in a political commercial in the 1980s.

“Although she was a lady,” Rose wrote, “she was the bravest and best military leader of the rebels. A man among the mutineers.” His praise is echoed in the most popular of the folk songs about her: “How well like a man fought the Rani of Jhansi! How valiantly and well!”

Originally published in the September 2006 issue of Military History. To subscribe, click here . 

Related stories

Portfolio: Images of War as Landscape

Whether they produced battlefield images of the dead or daguerreotype portraits of common soldiers, […]

Jerrie Mock: Record-Breaking American Female Pilot

In 1964 an Ohio woman took up the challenge that had led to Amelia Earhart’s disappearance.

Celebrating the Legacy of the Office of Strategic Services 82 Years On

From the OSS to the CIA, how Wild Bill Donovan shaped the American intelligence community.

Seminoles Taught American Soldiers a Thing or Two About Guerrilla Warfare

During the 1835–42 Second Seminole War and as Army scouts out West, these warriors from the South proved formidable.